41 Bevalling op de wc
Ik ga vroeg met de kinderen naar bed. Alles is rustig. Terwijl ik in mijn eerste slaap ben, gaat de telefoon. Het is Ineke, ze heeft weeën om de vijf minuten en twijfelt of ik moet komen. Dit wordt haar eerste kind en ze voelt zich onzeker, dus ik kleed me aan en stap in de auto. Zo aan het begin van de nacht is het beter om even poolshoogte te nemen. Als ik aankom is alles rustig. Bij inwendig onderzoek blijkt dat er nog geen ontsluiting is, maar dat de baarmoedermond wel boterzacht en heel dun is. Ik blijf een tijdje zitten om de kracht van de weeën te beoordelen, maar dan stoppen ze ineens. Ik stel haar gerust. Straks als ik mijn hielen heb gelicht, komen ze zeker terug en zet de bevalling weer door. Ik leg haar uit waarom ik niet precies kan zeggen hoelang het nog duurt. Als de ‘zware jongens’ doorzetten kan het plotseling heel snel gaan, omdat de baarmoedermond al ontzettend soepel en zacht is. Daarom besluit ik in ieder geval te blijven. Ik vraag haar of ze nog een kamertje met een bed over heeft, want ik wil dolgraag even liggen. Ze belooft me te roepen als ze me nodig heeft. Ik doe mijn oordoppen in (standaard in mijn bevaltas!) en zink al snel weg in een diepe slaap. Twee uur later hoor ik door mijn oordoppen heen Peter vanuit de slaapkamer plotseling mijn naam roepen. Dan hoor ik babygehuil! Ik ren de slaapkamer binnen, maar zie niemand. In de badkamer zit Ineke verbouwereerd op de wc, met de baby in haar armen! Wat was er in die twee uur gebeurd? Nadat ik onder zeil ging, was ook Peter in een diepe slaap gevallen. Maar Ineke kon de slaap niet vatten. Ze was voor de
Auteursrechtelijk beschermd