hij de verzekering heeft van hetgeen er gebeurd was, rijst hij op en hij is weêr uiterlijk kalm; want hij gevoelt dat hij buiten het bereik der justicie valt en, ten hoogste genomen, Tony Darenge alleen de straf ondergaan zal.
Hij zal eerlijk man blijven in het oog der wereld!
Nu de speculant met zijne vrouw alleen is, treedt hij naar haar toe, neemt haar bij den arm en zegt, met eene verbazende koelheid:
‘De avond is nog zoo slecht niet geweest; in plaats van verlies, is er winst; wat Marietta aangaat, jonker Georges zal, na dien dwazen stap, niet anders doen dan beider eer redden!’
Wat hem persoonlijk betreft, hij heeft volkomen wel gerekend; maar op jonker Georges is de speculatie een groot waagspel.
‘Welke tooneelen!’ zegt den volgenden dag de baron van Dormael, terwijl hij met Mijnheer Franck over het gebeurde spreekt. ‘Het is te betreuren’ gaat hij voort, ‘als men zulke slechte kinderen en zulke schurkachtige bedienden heeft! Ik begrijp echter niet, hoe Mijnheer Bareel-Van Dinter met een schelm als Drummel, zaken wil doen; maar 't is waar, men is in die wereld niet altijd meester van zijn doen en laten.’
Mathilde van Dormael heeft, onder het gesprek, niet alleen de laatste feiten, welke er tusschen den blonden jonker en Marietta waren voorgevallen, overpeinsd; maar zij doorloopt ook hare geschiedenis, haar oordeel, haar vonnis, hare voorkeur en de coquetterie van een oogenblik, en nu zij het oog op Max Franck rusten laat - hij, zoo groot, zoo verheven, zoo wijs tegen-over
Auteursrechtvrij