Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Myne eerste zangen (1848)

Informatie terzijde

Titelpagina van Myne eerste zangen
Afbeelding van Myne eerste zangenToon afbeelding van titelpagina van Myne eerste zangen

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.42 MB)

ebook (2.95 MB)

XML (0.13 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Myne eerste zangen

(1848)–August Snieders–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 9]
[p. 9]

De orgelman.

Wy, armen worden wel opgeroepen om ons bloed voor het vaderland te gaen vergieten; maer het zyn toch de ryken, die altoos de schoone vruchten der vryheid plukken! Zy immers zullen, in hunnen zegeprael, niet meer denken aen de weduwen en weezen, welke by onze lyken zullen weenen en misschien van honger en ellende sterven!.....
Lodewyk Gerrits.
 
‘Kom, lieve jongheid! hoor myn lied,
 
En heb dan mededoogen!
 
Verstoot my, arme zanger, niet,
 
Wees met myn lot bewogen!
 
'k Zal u niet lang meer kwellen - neen!
 
Myn levenskracht is immers heen!..
 
Nog luttel broods zal ik u vragen,
 
O spoedig zal het einde dagen!
 
Ik ben zoo lang reeds levensmoê.’
 
Tiereliere, tiereloe.
 
 
 
‘k Heb ook als gy, in jongren tyd,
 
Toen 'k blozend was van wangen,
 
De meisjes uit de buert gevryd,
 
Gedanst by veêl en zangen.
 
Ach! ik ben schoon als gy geweest,
 
Ik was de koning van het feest
 
Als 't gulden koren lag in schoven!..
 
Wilt, meisjes, wilt het vry gelooven,
 
Rond my sloot vaek de dansrei toe.’
 
Tiereliere, tiereloe.
 
 
[pagina 10]
[p. 10]
 
‘De koning riep en boer en heer,
 
En zoon en wees ten stryde.
 
Ik legde spade en sikkel neêr,
 
'k Liet os en ploeg ter zyde.
 
De kreet, de leus der vryheid klonk,
 
De kogel floot, het lemmer blonk!
 
Men zag ons dapper onder 't zingen,
 
By 't kogel-reegnen voorwaerts dringen.
 
De veldheer wierp zyn kruis my toe!’
 
Tiereliere, tiereloe.
 
 
 
‘“Voor 't Vaderland!” klonk het alom.
 
Waer streden ooit meer dappren!
 
My dunkt, ik hoor 't kanongebrom,
 
Ik hoor nog 't strydvaen klappren.
 
De linkerarm, op 't veld van eer,
 
Ligt naest de dorre lauwren neêr!....
 
Nog bruischt een warme gloed door de aedren,
 
Nog bragt ik 't dierbre land der vaedren
 
De laetste bloeddrop gaerne toe.’
 
Tiereliere, tiereloe.
 
 
 
‘Myn zuster kwam, zoo moê getreurd,
 
By 't aenkomst voorgetreden,
 
Wat was haer wang toch bleek ontkleurd!
 
Wat had zy veel geleden!....
 
Ik kuste dien verbleekten mond,
 
'k Zag angstvol naer myn oudren rond....
 
Ik zag myn droeve zuster weenen,
 
Zy wees naer 't eenzaem kerkhof henen....
 
Ach, beiden waren levensmoê.’
 
Tiereliere, tiereloe.
 
 
[pagina 11]
[p. 11]
 
‘Ik minde een meisje van 't gehucht,
 
Zy had my trouw gezworen.....
 
O vrouwenmin ryst met één zucht,
 
Gaet met één zucht verloren!
 
Ik had geen bruid, geen oudren meer;
 
Myn zuster lag op 't doodsbed neêr;
 
Myn vrienden hadden my vergeten,
 
En ik het harte diep doorreten,
 
Sloot zelf haer' armen grafkuil toe.’
 
Tiereliere, tiereloe.
 
 
 
‘Den landzaet schonk ik rust en eer,
 
't Geluk van myne dagen:
 
Ik werd - o God! wat kondt gy meer! -
 
Door blindheid nog geslagen.
 
Het hoog bestier heeft nooit herdacht,
 
Wat ik myn land heb toegebragt.
 
De grooten die eens naest my streden,
 
Zyn hoog verheven, aengebeden,
 
En ik verkwyn in arremoê.’
 
Tiereliere, tiereloe.
 
 
 
‘Zoo dwaelde ik zeven jaren rond,
 
Verlaten en vergeten;
 
'k Heb niemand dan myn' trouwen hond,
 
Zoo wel als ik versleten....
 
Myn hair moet wel gesneeuwvlokt zyn!...
 
Ach, schoone juffers in 't satyn,
 
En knapen in geluk geboren,
 
Die hier welligt naer my komt hooren,
 
Ach, werpt my slechts één penning toe.’
 
Tiereliere, tiereloe.
 
 
[pagina 12]
[p. 12]
 
‘'k Heb zelden maer wat klammig strooi,
 
Om rustig op te slapen.
 
'k Benyd uw dons niet of uw tooi,
 
O jufferkens, o knapen!
 
Eén penning maer, ik vraeg niets meer!
 
Voor u streed ik op 't veld van eer,
 
Voor u liet ik myn leden martlen,
 
Opdat gy vry zoudt mogen dartlen
 
Van 's morgens tot den avond toe.’
 
Tiereliere, tiereloe.
 
 
 
Zoo zong de zanger van 't gehucht
 
By 't draeijen van zyn' orgel,
 
En menigeen verstikte een' zucht
 
Van meêly in den gorgel.
 
Men schonk hem geld, men schonk hem brood;
 
Men dekte 't lyf ten deele ontbloot,
 
En toen - toen ging de zanger henen,
 
Reeds was hy achter 't woud verdwenen,
 
Nog klonk hun droef zyn orgel toe:
 
Tiereliere, tiereloe.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken