Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Myne eerste zangen (1848)

Informatie terzijde

Titelpagina van Myne eerste zangen
Afbeelding van Myne eerste zangenToon afbeelding van titelpagina van Myne eerste zangen

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.42 MB)

ebook (2.95 MB)

XML (0.13 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Myne eerste zangen

(1848)–August Snieders–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 75]
[p. 75]

Ik heb er een' gekend.....

Les fleurs au front, la boue aux pieds, la haine au coeur.
Victor Hugo.
 
Ik heb er een' gekend, zoo schoon
 
Als 't beeld der dichtren droomen!
 
Haer werd het purper van de koon
 
En de onwaerdeerbre maegdenkroon,
 
Reeds in de lente ontnomen!...
 
 
 
Haer vader stierf op 't veld van eer;
 
Haer moeder zonk sinds jaren
 
In 't stil en rustig graf ter neêr.
 
Zy had op aerd geen dierbren meer
 
Die haer verwantschapt waren.
 
 
 
De zwaluw bouwt heur nestje hoog,
 
Voor hindernis beveiligd;
 
Zy bergt het voor het knapen oog,
 
Zy houdt het voor den regen droog,
 
Als 't dierste pand geheiligd.
 
 
[pagina 76]
[p. 76]
 
Ook zy - zy had hare arme woon
 
Aen 't hoogste van den gevel;
 
Daer boog de lelie heure kroon,
 
Daer bloeide 't bloempje wonderschoon,
 
Bevryd voor storm en nevel.
 
 
 
Wee u, rampzaelge! die zoo wreed
 
Dat rustig nest beloerde!...
 
Die trouwloos in haer wooning gleed,
 
Die de onbewuste struiklen deed
 
En haer ten schande voerde!
 
 
 
Maer neen! vloek de onbewuste niet,
 
Die in een giftge bloemenketen
 
Zich, zwymeldronken, strikken liet!
 
Die deugd en eer voor goud verstiet,
 
Voor goud! de Godheid heeft versmeten.
 
 
 
Geen vloek!.. Zeg, weet gy wat zoo vroeg
 
Dat arm, vergeten harte wondde?....
 
Weet gy wat haer zoo nedersloeg?...
 
De honger! o de honger joeg
 
Als een gedoemde, haer tot zonde!
 
 
 
Helaes!... daer dwaelt zy 's avonds rond
 
In het bezoedeld witte tooisel.
 
De vloek en glimlach op één stond
 
Ontrollen schaetrend aen haer mond....
 
Verlept gebloemt en doornen strooisel!
 
 
 
................................
 
................................
[pagina 77]
[p. 77]
 
In 't gasthuis, op een schamel bed
 
Lag de afgeleefde neder....
 
Wie zulk een' waggelenden tred
 
In 't sombre gasthuis heeft gezet,
 
Keert nimmer daervan weder.
 
 
 
Toen van de wereld afgescheurd
 
Verteerde zy in smarte?
 
Wat was zy droevig toch ontkleurd!
 
De kanker had heur leên besmeurd
 
En zondig was heur 't harte!
 
 
 
Toch hoopt zy nog!... Zie, droef en naer
 
Blyft ze op den uitgang staren!
 
Zy zal - zy wil dien drempel daer
 
Herovertreên! - 't Is zoet, niet waer,
 
Hier rozen blyven gaêren!
 
 
 
Herovertreên!... O ja, getooid
 
In 't blank gewaed der dooden!
 
Ginds worden bloemen neêrgestrooid!
 
Natuer is dáér zoo gierig nooit
 
Of iets bekleurt de zoden!
 
 
 
Gy zyt nog jong en toch - gy beeft
 
Als droegt gy tachtig jaren!
 
Zóó kort en toch zóó lang geleefd!
 
Zóó oud! en toch het zilver heeft
 
Nog niet gevlokt op uwe haren!
 
 
[pagina 78]
[p. 78]
 
Een gasthuiszuster stond by haer;
 
Diep was de non bewogen.
 
Zulk aenzien valt een zuster zwaer.
 
‘O God! wat is dat doodsbed naer!’
 
Sprak zy, met tranende oogen.
 
 
 
‘Bid toch den hemel, bid hem, ja!
 
Voor uw bezwaerd geweten!
 
't Berouw komt immers nooit te spa!
 
O zeg slechts myn' gebeden na,
 
Indien gy de uwe hebt vergeten!’
 
 
 
- ‘Non, staek dat murmlen van gebeên!
 
Dat handen-vouwen, die gebaren!
 
Hoû op! ik zal niet sterven... neen!...
 
Is dan al reeds myn schoonheid heen?
 
'k Ben nauwlyks twintig jaren!
 
 
 
Neen, neen, my wachten feest en dans
 
En 't kleedsel ryk in plooijen!
 
Kom, geef my snel den bloemenkrans,
 
Ik zal - ik wil my, zuster, thans
 
Voor 't feest van 't avond tooijen!’
 
 
 
- ‘Geen feest! zoo sprak de zuster weêr;
 
‘De bange dood komt nader!...
 
Gy ligt daer reeds verstorven neêr!
 
Daer is voor u geen wereld meer!
 
Bid!... bid! één onze vader!
 
 
[pagina 79]
[p. 79]
 
- ‘Ik ben zoo jong!... o laet toch my
 
Nog lafenis verwerven!
 
Myn oog verglaest!... 'k Hael niet meer vry
 
Verkwikbre lucht - en dat noemt gy
 
Niet waer, myn zuster... sterven!
 
 
 
‘O zeg niet dat ik sterven ga!
 
'k Wil immers voor myn ziele zorgen!
 
O zuster, sterven!... sterven!... ha!!
 
Geen hoop meer!... God! 'k zal bidden! ja!...
 
Maer neen! wacht nog tot morgen!....’
 
 
 
En op der zuster beêgesuis
 
Hief zy het hoofd niet weder!
 
En zonder waslicht, zonder kruis,
 
Wierp 's avonds men in 't doodenhuis
 
Verkankerd ligchaem neder.
 
 
 
Eens heb ik haer gekend, zoo schoon
 
Als 't beeld der dichtren droomen!
 
Haer werd het purper van de koon,
 
En onwaerdeerbre maegdenkroon
 
Reeds in de lente ontnomen!

1846.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken