Basuin-klank vervatende eenige uitgelesen Psalmen Davids, lof en feest-gezangen, en geestelike liedekens
(1662)–Tjaert Sonnema–
Auteursrechtvrij
[pagina 10v]
| |
Maek dat ik niet beschaemt en zy, Noch
eeuwighlik ter schan- den, Uw recht be-
vry, En redde my Van spotters en vyan- den.
 2.
Neight mywaers Uwe gonstigh oor,
Help spoedigh, Heer; mijn beê verhoor,
Weest Gy tot mijn verschooningh,
Mijn rots zyt, God,
Mijn seker slot,
Mijn sterkt' en vaste wooningh.
3.
Om Uwen Naem my leid uit 't net,
Dat my verborgen is geset,
Uw kracht ontsluit de banden,
O God mijn geest
Gansch onbevreest
Beveel ik in Uw handen.
4.
Gy God mijn vaste toeverlaet
Hebt my verlost, ik vlied en haet
Die geene die daer letten
Op ydle leer,
Maer op den Heer
Gae ik mijn hoope setten.
| |
[pagina 11r]
| |
Maek dat ik niet beschaemt en zy, Noch
eeuwighlik ter schan- den, Uw recht be-
vry, En redde my Van spotters en vyan-den.
 5.
Mijn vreugd en al mijn blydschap leit
In Uwe goedertierenheid,
Want Gy hebt mijn verleden
Smert en ellend
Gedacht, gekent
Mijn ziel in bangigheden.
6.
Gy hebt my niet in vyands hand
Gestelt, mijn voeten hielden stand
In breede ruimt gestaedigh,
Ik ben benaut,
Mijn geest verflaut,
O Heer, zyt my genaedigh.
7.
Mijn oogh, mijn lichaem en mijn ziel
Is van verdriet doorknaeght geheel,
Verteert is ook mijn leven
Van smert en pyn,
Mijn jaeren zijn
Van suchten swak gedreven.
| |
[pagina 11v]
| |
8.
Mijn kracht door ongerechtheids straf
Vervalt, mijn beenen gaen nae 't graf,
Mijn haeters, jae nabueren
Tot smaed ben ik,
By my van schrik
Bekende niet en dueren.
9.
En die my op de straeten sien
Uit mijn gesichte verre vlièn,
Ik ben uit 't hert vergeten
Gelijk een doò:
Jae eeven soo
Als 't vat, 't welk is gesleten.
10.
Want veeler menschen nae-spraek moet
Ik hooren, my de vreese doet
Omringen en verdrukken,
Nu raedslaen sy
Al tegen my,
Mijn ziel sy willen rukken:
11.
Maer ik vertrouw op U te meer,
En seg, Gy zyt mijn God en Heer,
In Uw hand zijn mijn tyden,
God, my bevry
Van haer, die my
Vervolgen en bestryden.
12.
Laet gonstigh lichten Uw aenschijn
Op Uwen knecht, en laet ik zijn
Verlost door Uw goedheden;
Beschaemtheid, Heer,
Doch van my keer,
Tot U gaen mijn gebeden.
| |
[pagina 12r]
| |
13.
Laet zijn godloose tot haer straf
Beschaemt, en swijgen in het graf,
Wilt valsche lippen toomen,
Die trots en quaed
Tot hoon en smaed
Hard spreken tegen vroomen.
14.
Hoe groot is Uwe goedigheid!
Die Gy voor die hebt wegh-geleit,
Die U van herten vreesen;
Dit doet Gy dien,
Die op U sien
In 't volkeren by-wesen.
15.
Uw aengesichts goedgonstigheid
Verberght haer voor het snood beleit
En hooghmoed der godloosen,
En geeftse schuil
In hut en kuil
Voor tongen-twist der boosen.
16.
Gelooft en ook gesegent zy
De Heer, die wonderlik aen my
Betoont heeft zijn genaede,
In stad my leidt
Van sekerheid,
En my bewaert voor schaede.
17.
Ik heb wel haestelik geseit;
Van Uwe goedertierenheid
Ben ik gansch afgesneden:
Maer Gy verhoord
Myn klachtigh woord
En smeekende gebeden.
| |
[pagina 12v]
| |
18.
Lieft God, Gy uitverkoren schaer;
Want Hy behoudt in Sijn bewaer
Die tot Hem zijn genegen;
Maer weder-staet,
En boven maet
Vergelt, die hooghmoed plegen. ☞
|
|
