Basuin-klank vervatende eenige uitgelesen Psalmen Davids, lof en feest-gezangen, en geestelike liedekens
(1662)–Tjaert Sonnema–
Auteursrechtvrij
[pagina 13v]
| |
2.
Op God uw gansch vertrouwen set
En wilt het goed uitwerken,
Bewoont den aerd, en wilt u met
Getrouwigheid versterken;
Stelt op den Heer
Al uw begeer,
Uw lusten van uw leven,
Hy alles sal
Nae uw geval
U op der aerden geven.
3.
Rolt uwen wegh op God den Heer,
Op Hem vertrout uw saeken,
Werpt alle moeit' en sorge neêr,
De Heere sal 't wel maeken,
Uw goede recht
Sal zijn geslecht
En schynen sal in waerheid,
Als op den dagh
De Sonne magh
Hier glinsteren in klaerheid.
4.
Uw toorn en wraek doch wederslaet,
Verlaet de grimmigheden,
Onsteekt U niet om eenigh quaed;
Want die haer tydt besteden
Tot boosheydt meer,
Die sal de Heer
Uitroejen en verderven;
Maer die God wacht
En nae hem tracht
Den aerde sal beerven,
| |
[pagina 14r]
| |
5.
De boose voor een weynigh tyd
Alhier de vroome plaegen,
Sy wankelen daer-nae ter zyd,
Gy sult haer plaetse vraegen;
Als gy dan siet,
Gy vindtse niet;
Sachtsinnige nae reede
Tot prys en waerd
Besitten d'aerd
In lust en goeden vreede.
6.
De goddeloos de vroome perst
En listigh peinst aenslaegen,
Van spyt hy op sijn tanden knerst,
Hoe hy sijn eer mach knaegen;
Maer God belacht
Sijn ydle kracht;
Want Hy den dagh siet naeken,
Hoe hy ten val
Geraeken sal
Met sijne quaede saeken.
7.
De boose lieden hebben 't sweert
Uit haeren scheê getooghen,
Op dat de slechte zy verheert
Sy spannen haere booghen,
En dreigen slaen
Die oprecht gaen;
Maer self haer sweert sal steken
Haer eigen hert
Met pyn en smert;
Haer boogen salmen breken.
| |
[pagina 14v]
| |
8.
Het weynigh so verkregen is
Met recht van vroom' gemoed'ren
Is beter en ook meer gewis
Als overvloed van goed'ren,
So zijn geraept
En t' saem geschraept:
God sal den arm verpletten
Der boosen al;
Maer voor den val
Den vroomen steunsel setten.
9.
De daeghen weet de Heer gewis
Van die het goed bedryven;
Daeromme sal haer erfenis
In eeuwigheid vast blyven:
Sy sullen niet
Zijn in verdriet
Schoon dreight den tyd ten quaeden,
In hongers nood
Met spys en brood
Sal haer de Heer versaeden.
10.
Het boose volk sal zijn verplett,
En Gods vyanden quynen,
Sy sullen als het lam'ren vet
En als de rook verdwynen:
De boos' ontleent
En wert gedient,
Maer wil niet weder geven;
De goed' ontfermt
En sich erbermt,
Ook mild geeft om te leven.
| |
[pagina 15r]
| |
11.
'T gesegent volk, Gods eigen schaer
Besit den aerd' haer daegen;
'T vervloekt gebroedt de Heer te gaer
Wil uit Sijn ryk verjaegen:
De gangen van
D'oprechte man
De Heere vast doet setten;
Want hy sich draeght
Dat 't God behaeght,
Wiens hand den val sal letten.
12.
Ik ben geweest wel jongh en kleen,
Ook ben ik nu gekomen
Tot jaeren, maer heb nooit gesien,
Dat God verlaet de vroomen;
Noch dat van nood
Haer zaed socht brood,
Hy laetse niet verlegen;
Hy leent en geeft
Waer van men leeft,
God is Sijn zaed tot seghen.
13.
Wykt af van 't quaed, en werkt het goed,
En woont de lenght' van daegen:
God lieft die hier gerechtheid doet,
Aen 't recht heeft hy behaeghen.
Hy die vergaert,
En wel bewaert
Syn bond en gonst-genooten;
Maer d' Heere laet
Het boose zaed
Uit-roejen en verstooten.
| |
[pagina 15v]
| |
14.
D' oprechte tot in eeuwigheid
Sal erflik d'aerd bekleeden;
Sijn mond verhaelt met wys beleid,
Sijn tongh spreekt recht en reden,
Des Heeren Wet
Is vast geset
In 't hert tot allen tyden,
Sijn gangh en sal
Niet tot den val
Uit-slibberen ter zyden.
15.
Een schalk op een oprechte loert
En soekt hem te vernielen;
Maer d' Heer sijn graege handen snoert
't Recht kan hem niet ontzielen,
Wacht op den Heer
En houdt Sijn Leer,
En gy sult zijn verheven;
Maer gy sult sien
De boose liên
Van deser aerd verdreven. ☞
|
|
