Basuin-klank vervatende eenige uitgelesen Psalmen Davids, lof en feest-gezangen, en geestelike liedekens
(1662)–Tjaert Sonnema–
Auteursrechtvrij
[pagina 138v]
| |
Op losse menschen niet vertrouwt,
In God men sijn gewisheid vindt,
Maer menschen zijn als kaf en wind.
 B.
Bewaert uw eer uw beste pand,
Op dat gy niet en raekt te schand;
So eens uw eere wert bevlekt,
De fout blyft ruime tydt ontdekt.
C.
Clapt weinigh maer vry veel aenhoort,
So maekt gy niemant licht verstoort,
Gedenkt en swyght soo wert gy vroed;
Veel spreken dikwils schaede doet.
D.
Den grooten wykt doch over al,
Dat gy niet komt in ongeval;
Den kleenen doet geen schaed of quel,
Gy sult altyd dan leven wel.
E.
En laet niet steigeren uw moed,
Al hebt gy veele gelt en goed;
| |
[pagina 139r]
| |
Op losse menschen niet vertrouwt;
In God men sijn gewisheid vindt,
Maer menschen zijn als kaf en wind.
 [E. Vervolg]
Een arme kan wel werden ryk,
Een ryk' den slechten wel gelyk.
F.
Fijn ende vroom zijn van gemoed
Is meer dan schoont' of werelts goed,
Als goed en schoonte van u scheidt
So blyft nochtans de vroomigheid.
G.
Gedenkt den armen t' aller tyd,
Gy die van God gesegent zyt;
So gy van die uw hulpe wendt,
Geraekt gy licht in swaer ellend.
H.
Heeft jemant u sijn gonst betoont,
Siet dat gy gonst met gonst beloont;
Wat is doch een ondankbaer mensch?
Veel slimmer als den boosen wensch.
| |
[pagina 139v]
| |
I.
In 't bloejen van uw jeughdigh' tyd
So werkt in uw beroep met vlyt;
Want als gy out wert en bejaert,
Den arbeid u dan seer beswaert.
K.
Komt jemant u sijn dienst aenbiên,
Gy moet voorsichtigh voor u sien;
Gemeenelik wel vleit de mond,
Maer anders meent sijn hert en grond.
L.
Laet u te seer niet moejen druk
Of eenigh werelts ongeluk;
Komt u een quaede buy opstaen,
Die moet gy laeten overgaen.
M.
Met sinnen toornt, vermydt de wraek;
En stryd niet om een kleene saek;
De toorn des menschen hert verblindt,
Dat hy sijn saek niet recht versint.
N.
Nae wysheid tracht, en schaemt u niet
Te leeren wat gy niet en weet;
Dien wert vertrouwt die kennis heeft,
Een slechte niet als schand beleeft.
O.
Of wie voor u als Richter bracht
Sijn twyfel-saek of eenigh klacht,
En gaet niet met het oordeel voort,
Voor dat gy ook den ander hoort.
| |
[pagina 140r]
| |
P.
Pracht, hovaerdy en trotsheid staekt,
Op dat gy niet ten val en raekt;
Want grootse moed en hooghe pracht
Heeft menigh in 't verdriet gebracht.
Q.
Quaed niet en denkt noch jemant laekt;
Want niemant is alhier volmaekt;
So gy beknabbelt alle fout,
Licht hooren sult dat u berouwt.
R.
Roept God in swarigheden aen,
So sult gy niet verlooren gaen;
God helpt de mensch in tegenspoed,
Als hy maer nae Sijn wille doet.
S.
Siet u wel voor, 't bedrogh is groot;
De werelt is nu valsch en snood;
So gy veel aen de werelt kleeft
Gy dikwils schaed en schand beleeft.
T.
Tracht staegh nae recht en reedlikheid,
En acht niet wat een klapper seit;
Wie is 't, die 't aldus treffen kan,
Dat zulx behaeghe jeder man?
V.
Verlaet u niet op gelt of staet,
Wat tydlik is so licht vergaet;
Daerom de mensch is wys en vroed
Die soekt alleen het eeuwigh goed.
| |
[pagina 140v]
| |
W.
Wanneer een fielt krakeelen wil,
Verbreekt u slechts, en houdt u stil;
Een eerlik hert daer op niet past,
Of daer een lasteraer wat bast.
X.
Xerxes verliet sich op sijn macht,
Maer wiert wel haest te niet gebracht;
Die stryden wil op God vertrouw,
En op den self sijn hoeksteen bouw. ☞
|
|
