Basuin-klank vervatende eenige uitgelesen Psalmen Davids, lof en feest-gezangen, en geestelike liedekens
(1662)–Tjaert Sonnema–
Auteursrechtvrij
[pagina 153v]
| |
Hoe 't Hem belieft Hy met my maek;
Als ik op aerden langer leef, Niet weder
streef, Aen Hem mijn will ik overgeef.
 2.
Mijn tyd en uir aen d' Heere staet,
Ik schryf hem voor geen deel noch maet,
Hy weet mijn hairen net getal,
En waeren sal
Dat sonder wil niet een uit vall.
3.
Bemerkt eens wat de werelt is,
Vol droefheid en bekommernis,
Wy leven hier een kleene tyd
In haet en nyd,
En zijn geduirigh in een stryd.
4.
Wat is de mensch? een aerden-klood,
Van moeders lichaem naekt en blood,
Hy brenght niet meê, en altyd woedt,
Sijn gelt en goed
Wanneer hy sterft hy laeten moet.
5.
Geen rykdom helpt noch overvloed,
Geen konst of gonst noch grootse moed,
Geen kruid men voor de dood en heeft,
| |
[pagina 154r]
| |
Hoe 't Hem belieft Hy met my maek;
Als ik op aerden langer leef, Niet werder
streef, Aen Hem mijn will ik overgeef.
 Vergeefs men streeft,
't Moet sterven wat op aerden leeft.
6.
Die heden is gesond en sterk
Is morgen dood en onder serk,
Al bloostmen als een roose rood
Haest komt de dood,
En werpt ons in der aerden schoot.
7.
Den een en d' ander wert gebracht
Ten graeve, schoon men 't weinigh acht,
Wanneer een mensch gestorven is,
Hy sal gewis
Voort raeken uit gedachtenis.
8.
Heer, leert ons denken meer en meer,
Dat wy zijn sterfelik en teer,
Wy blyven niet op deser aerd,
De dood niet spaert,
Alwaer de mensche noch so waerd.
| |
[pagina 154v]
| |
9.
De sond heeft ons gebracht in nood,
Waer door gekomen is de dood,
Die neemt ons all in sijn gewelt,
En nedervelt,
Schoon zyn wy hoogh in eer gestelt.
10.
Den dagh mijn daeghlix brood my brengt,
En is met klaegh en moeit vermengt;
Als d' Heere wil met hert en sin
Den dood ik min,
Want sterven is voor my gewin.
11.
Daer toe de sond my stryd aenbiedt,
Nochtans wil ik beswyken niet;
Want mijn getrouwe God noch leeft,
Hy die'er heeft
Sijn Soon gestiert, die voor my streeft.
12.
Op Hem heb ik geleght mijn grond,
Hy is gestorven voor mijn sond,
En opgestaen ook my te goed,
Der hellen gloed
Geblust heeft met Sijn dierbaer bloed.
13.
Ik leef of sterf, 'k ben Hem bereidt,
De dood van Hem my niet en scheidt,
Ik leef of sterf, ik ben de Sijn,
Hy wil ook mijn
Vertrooster en verlosser zijn. ☞
|
|
