[p. 155v] | |
Mijn heil, mijn troost, mijn toeversicht,
Op aerden ben ik maer een gast; My
drukt so seer der sonden last.
2.
Een swaere reis staet my voor hand,
't Is nae mijn rechte Vaderland,
Het Hemels Paradys sal 't zijn,
Verkreghen door uw bitt're pyn.
3.
Mijn hert wert mat en moedeloos,
Mijn lichaem wert my swak en broos,
Mijn ziel tot U inwendigh schreit;
Heer, neemtse wegh in d'eeuwigheid.
4.
Daeromme door Uw kruis en dood
Versterk my in mijn laetste nood,
My door Uw bloed en sweet verquik,
Bevry my door Uw band en strik.
5.
Uw roede maek mijn lichaem vrisch,
Mijn sonde-strymen ook uitwisch,
Uw doorne-kroon, Uw spot en smaet
Mijn eer en vreughde wesen laet.
6.
Uw dorst en gallen-dronk voor my
Tot lavenis en sterkte zy,
| |
[p. 156r] | |
Mijn heil, mijn troost, mijn toeversicht,
Op aerden ben ik maer een gast; My
drukt soo seer der sonden last.
Uw anghst-geschrey kom my te goed,
Bewaer my voor der hellen-gloed.
7.
Die wonden, die Gy hebt tot vyf
Gekregen aen uw swakke lyf,
Die sullen zijn de rots en kuil,
Waer door ik voor den Sathan schuil.
8.
Wanneer mijn mond onspraekbaer wert,
Uw Geest dan schrey in mijnen hert,
En als mijn ooghen werden blind,
Help, dat mijn ziel den Hemel vind.
9.
Met Uw Genade my ontsteekt,
Als my de dood het herte breekt,
Bewaert my, als mijn hooft my neight,
En nae de grond te vallen dreight.
10.
Mijn wandel-stok laet zijn uw kruis,
Uw heilge graf mijn plaets en huys,
De doeken en het linnen-waet
Sterf-klederen my wesen laet.
| |
[p. 156v] | |
11.
Uw nagel-steeken laet die zijn
Verlossinge van d' helsche pijn;
Uw uitgespande zyd die is
Genaê voor Sathans hechtenis.
12.
Op Uwen afscheidt, Heer, ik trouw,
En mynen laetsten uitvaert bouw;
Des Hemels deure my ontsluit
Wanneer ik gae ter werelt uit.
13.
Ten jonghsten dagh verwek mijn lyf,
Dat ik in Uw' genaede blyf, ☞
|
|
