Aanhangsel, of tweede deel, van de dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door Philippus van Sorgen en verscheide andere zangh-lievers (1688)

Aanhangsel, of tweede deel, van de dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door Philippus van Sorgen en verscheide andere zangh-lievers

(1688)–Philippus van Sorgen– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[Folio 35]
Aen mijn Waerde Groot-Moeder van Sorgen Tredende in haer Twee-en-taghtighste Iaer. A. 1670 Helaes! hoe nietigh, snel, en bros, Hoe light, verganckelijck en los Is niet het gantsche Menschlijck leven? Hoe vol van moeyte, pijn, en straf, En quellingh van de Wiegh tot ‘t Graf Soo digt doorvlogten en doorweven. En schoon de Dood soo menigvoud, Op menigh jongh, op menigh oud, Sijn boogh en pijlen heeft gaen doelen, Ia selfs ons van soo waerde hooft, Ons’ Groote-Moeder heeft ontrooft: (Waer van wy nog de smert gevoelen.) Soo zijt gy noghtans blijven staen, Uw’ Light en is niet uytgegaen; Waer voor wy nu den Hemel prijsen, En bidden dat hy menigh Iaer, Uw’ nogh in sulcken toestand spaer, En ons nogh langh die gunst bewijse. En schoon uw’ laetste ongeluck, Ons hadd’ gestelt in sulcken druck, Gelijck wel moog’lijck is te dencken, Soo g’lieft het noghtans Godes hand Uw’ weer te brengen in dees’ stand En twee-en-tagtigh jaer te schencken. Ick zegge twee-en-tagtigh Iaer, Die doorgebraght zijn met gevaer, Met kommer, moeyte’ en swarigheden, Die staegh den Mensche waer hy gae Gelijck een schaduw’ volgen nae En laten nimmermeer met vreden.
[Folio 36]
Wie weet, wanneer ‘t eens eynden sal, Wanneer ons na dit Tranen-dal, Een beter Rijck sal staen te erven, Waer voor het aerdsche goet is niet, Des Werelds wellust puir verdriet, Waer voor men ‘t nietigh graegh sou derven. De dood is een gemeyne Wet, Van Godt, die noyt quaet doet geset, Die wegh die moet eens zijn beschreden, Een wegh aen alle Menschen wis, Die onse Groote-Moeder is, Ons voorgegaen en voorgetreden. Nu hebben wy weer Vreugdes stof, Nu seggen wy den Hemel lof, Dat het hem b’lieft uw te bewaren In ‘t midden van zulck ongeval Te brengen tot een hooger tal, ‘t Getal van twee-en-tagtigh Iaren. Nu wensch ick dat der Heeren Heer Van dagh tot dagh uw’ Kracht vermeer, En sterck uw’ voort met sijn Genade, Hy geef dat gy met vreughd vol-end Dees’ Loopbaen, en het eynd berend, Hy blijf uw’ by ‘t zy vroegh of spade. Hy geef uw’ kraghten als de Ieught Eens Arends is, hy geeft uw’ Vreught, En na Doods-Nachts een blijden Morgen, Daer g’altijd voor Aengesight, Verzadight wort van ‘t Hemelsch Light, En eeuwig zijt bevrijd Van Sorgen. P.V. Sorgen.

Vorige Volgende