Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Gedichten (1815)

Informatie terzijde

Titelpagina van Gedichten
Afbeelding van GedichtenToon afbeelding van titelpagina van Gedichten

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.56 MB)

ebook (2.97 MB)

XML (0.17 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Gedichten

(1815)–Hajo Albert Spandaw–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 121]
[p. 121]

De taal der oogen.

 
Daar is een taal van wond're magt;
 
Ze is nooit naar eisch te zingen;
 
Een taal, die door haar' tooverkracht
 
De ruwste borst kan dwingen;
 
Die ieder spreekt, die elk verstaat,
 
Die van het harte in 't harte gaat,
 
Van onbegrensd vermogen:
 
Ze bruist niet in een' woordenvloed;
 
Ze dringt onmerkbaar in 't gemoed -
 
Het is de taal der oogen.
 
 
[pagina 122]
[p. 122]
 
Op geen Lyceën kweekt men haar;
 
Natuur slechts leert haar bondig;
 
Haar kennen wijsgeer en barbaar,
 
En beiden even grondig.
 
De man spreekt haar met achtbaarheid;
 
De grijsaard, wien geen lust meer vleit,
 
Weet naauw wat zij beteekent;
 
De knaap, die de eerste liefde voelt,
 
De maagd, wier hart onrustig woelt,
 
Zijn in die taal welsprekend.
 
 
 
Ze is kort, ze is rijk, treft zeker doel;
 
Kan roeren, - overreden;
 
Eén blik heeft vaak meer waar gevoel
 
Dan duurgezworen eeden!
 
De mond plooit zich tot veinzerij
 
En fleemt, schoon 't hart vijandig zij,
 
Nog dikwerf zoet en teeder, -
 
Der zielen held're spiegelvloed
 
Ontvangt den indruk van 't gemoed
 
En geeft dien zuiver weder.
 
 
[pagina 123]
[p. 123]
 
Eén blik verdooft den oproerkreet,
 
En doet den snoodaard beven;
 
Eén blik verzacht het grievendst leed,
 
En schenkt den boet'ling 't leven.
 
Het kind, dat onbedacht misdreef,
 
Smeekt, met een' traan in 't oog, vergeef!
 
Wie zou die beê weêrstreven?
 
Zijn blik en moeders vriend'lijk oog
 
Ontfronsen vaders wenkbraauwboog,
 
En... 't misdrijf is vergeven.
 
 
 
De wijsgeer' moog' door woord en schrift
 
Zijn dorre leer betoogen;
 
De waarheid, in zijn hart gegrift,
 
Straalt blinkend uit zijne oogen,
 
Als hij 't gevoel, dat harten boeit,
 
En tot het reinst genot ontgloeit,
 
Voor harten poogt te malen;
 
Dan spreekt zijn ziel door 't gloeijend oog;
 
Dan zweeft gevoel en geest omhoog;
 
Hij maalt met zonnestralen.
 
 
[pagina 124]
[p. 124]
 
Schoon hemelval van lippen vloeit
 
Door 's redenaars vermogen,
 
Het harte, dat van liefde gloeit,
 
Spreekt liefst de taal der oogen;
 
Ze vleit zoo zacht, ze streelt zoo zoet,
 
Door zaal'gen, onweêrstaanb'ren gloed
 
De ziel aan 't stof ontvoerend;
 
Ze profeteert in poëzij....
 
Neen, neen! geen taal, zoo schoon als zij,
 
Zoo teeder en zoo roerend!
 
 
 
Haar spreekt, wiens onbespraakte mond
 
Nog nooit een' klank deed hooren;
 
En hem, die nooit een' klank verstond,
 
Kan zij de borst bekoren;
 
Door haar mag 't knaapje aan d' Iberstroom
 
Het meisje van des Indus zoom
 
Met zachte koorden boeijen;
 
Door haar verstaan Cirkasserin
 
En Batavier elkanders min...
 
En - beider harten gloeijen.
 
 
[pagina 125]
[p. 125]
 
Gij, Adelheide! kent die taal,
 
Die 't hart weldadig griefde,
 
En stemde, zonder woordenpraal,
 
Tot liefde en wederliefde:
 
Eén blik.... en reeds was ons gemoed
 
Door d' eersten, zaal'gen liefdegloed
 
In laaije vlam ontstoken;
 
We sloten 't heiligste verbond,
 
En nog... nog had ons beider mond
 
Geen enkel woord gesproken.
 
 
 
o Ja! gij kent, als 't liefde geldt,
 
Die taal en haar vermogen;
 
Vaak werden wij door zoet geweld
 
Aan aarde en stof onttogen:
 
Zocht ons geprangd gevoel naar lucht,
 
Dan mogt wel eens een teed're zucht
 
Der volle borst ontglippen:
 
Maar, midden in die zoete smart,
 
Bleef 't oog alleen de tolk van 't hart....
 
Steeds zwegen onze lippen.
 
 
[pagina 126]
[p. 126]
 
Blaak, liefde, brand met heeter gloed!
 
Betoover onze zinnen!
 
't Geheim is het verrukk'lijkst zoet
 
Van 't zielverrukkend minnen;
 
Hij kent u niet, zijn hart is koel,
 
Die 't brandend, bruisende gevoel
 
Door woorden zoekt te blusschen, -
 
o Hoogst genot! de boezem hijgt....
 
De sprake zwijmt - de mond... hij zwijgt!
 
Maar zwemt in zoete kussen.
 
 
 
Gij kent die taal, mijn zielsvriendin,
 
Haar tooverend vermogen:
 
Vertrouwen wij 't geheim der min
 
Alleen aan hart en oogen!
 
o Vreugde, o weelde, o zaal'ge stond!
 
Als, borst aan borst en mond aan mond,
 
We ons in 't genot verzaden!
 
Als 't oog.... Zwijg, zangster, welk een gloed!
 
't Geheim is ons verrukk'lijkst zoet,
 
En... zoudt ge ons dus verraden?

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken