Van het wolkje af

[p. 18]

[Grassen op het graf. En het gebeente]

Grassen op het graf. En het gebeente
een ontstellend sterfgesteente -

de vader doet alsof, en later
onder de tertiaire lagen van het stof
verlangt hij naar zijn huis terug:
het huis dat in de velden ligt

en luistert naar de protuberansen
op glanzend serreglas. Alleen de notelaar
in de boomgaard blijkt nog ouder, anders.