Ambtenaar in de gezondheidszorg en andere gedichten

[p. 59]

Stuurman

's Nachts
ben ik de ziel van het schip
de ziener van zee,
golven worden geboren
in mijn open oren,
lichten dagen op
onder mijn speurzin

ik tast de duisternis
en peil maanlicht
aan metaaloppervlakten
tijd is wacht houden
bij een zeekaart
koersen naar vreemde doelen
op bodemdiepe waterwegen.

[p. 60]

 

Hoe ik met mijn grote mond

 

des nachts te vangen ben

 

onder een hoedje

 

 

 

De god van epen

 

is begraven

 

onder al mijn

 

mea culpa dagen

 

gijsen en zijn

 

schuld- en boetespecialisten

 

heb ik buiten spel gezet.

 

 

 

verdonkeremanen

 

is sinds lang

 

mijn sterkste zijde

 

en in het oerwoud

 

van mijn stoutste dromen

 

vergrijpt zich

 

grijs en grauw

 

in ware zelfspot.

[p. 61]

 

maar als de nacht

 

in alle zwaarte nader komt

 

en in de voorplecht

 

god en alle gijsen geesten

 

weer vervoert

 

weet ik van mijn

 

verdonkeremanen

 

dan is mijn mond

 

tot zonsopgang

 

gesnoerd.