Vrouwelick cieraet van Sint' Agnes versmaedt

[p. 64]

S. Gregorius Magnus, Anno Domini 600.

Heeft twee Homilien naeghelaten, die hi gepredickt heeft op de Feestdag ende inde Kerck van S. Agnes; wesende onder De Homilien opde Evangelien de Xi. Ende de Xij. In getaele, alle beide geintituleerdt met dit opschrift: Homilia Lectionis Evangelicae habita ad Populum in Basilica S. Agnetis, in die Natali eius. Uande welcke Ick inde elfde gevonden hebbe deze woorden.

DE Heilige Agnes, wiens Geboortdag wi huiden vieren, en zoude niet kunnen sterven hebben voorden Heer In het Lichchaem, Indien zi niet van te vooren de aerdsche begeerten gesturven waer geweest in de ziel. Haer Gemoed was geheven tot inden Top vande deugd, ende daerom heeftze de Tormenten versmaedt, ende de Geschencken vertreden. Ze stondt onverwonnen voorde gewapende Koningen ende Presidenten, vromer al die haer sloug, hoger als die haer verweez.

Wat zeggen hier en tusschen wi gebaerde, maer krancke Mannen, die de onbejaerde Meiskens, doort middel vande zwaerden zien trede nae't Rijcke der Hemelen? Daer wiluiden verwonnen werden door de gramschap, opgeblazen door de hovaerdi, door d'eerzucht beroerdt door d'onkuisheid besmet etc.

Behalven deze voorgemelde Heilige ende Doorluchtige Schrivers, heeft S. Damascus, die met S. Hieronijmus geleeft heeft, noch ter eere van deze H. Maged, ende van haer kerck, ofte, zoo hize nomt, Basilica geschreven twee Epigrammata, die noch huiden gevonde werden In Collectaneis Christianorum Poëtarum. Dan alzoo die tot miinder kennisse noit gekomen en siin, en hebbe Ick die hier niet kunnen uitdruckken. Doch

[p. 65]

De Treffelickke Schrivers die wi tot noch toe verhaeldt hebben siin meer als genoug, ten deele om t'overtuigen het oude Gebruick der Kercken, ende de grootachtinghe daer deze H. Maged bi henluiden inne geweest is, ten deele niettemin om waer te maecken de woorden vande wize Man: Bedriegelick⁺ is de gracieusheid, ende idel de schoonheid Maer een Vrouw die den Heer vreest, die zal geprezen werden. Het bliickt bi al te claeren ondervindinge. Want waer siin nu zoo veel Miliioenen van Proncksters, die in deze ende de voorgaende Eeuwen met haer te vercieren zoo veel Jaeren versleten, en zoo veel oogen hebben verargerdt? Helas! niet alleen ziluiden, maer haerluider gedenckkenisse zelfs, is zoo gansschelickken verdweenen, als ofze noit ter wereld geweest en waeren. Ziinze daer en tusschen mette zielen ontkomen de dreigementen van⁺ Isaias, ofte de Ellenden vanden gepurperden ende geziiden Riickeman, zoo ist met haer luiden noch ten besten vergaen. Daer ter contrarien Een onvolwasse Dochterken van dertien Jaeren, versmadende door de vreze Goods ende om de liefde Christi de bedriegelickke wereld met alle haer idelheiden, ende het leven daer beneffens, daer over, niet alleen in de naeste, ende naevolgende Eeuwen, door aller Volcken pennen ende Tongen is geprezen geweest; maer daer en boven tot opten dag van huiden toe, niet op en houdt geprezen te werden. Ten welcken einde, overslaende De Lofzangen Baptista Mantuani ende van andere Doorluchtige Poëten vande naestleste Eeuwe gemaeckt ter eere van deze H. Martelarsse, zoo hebb' Ick hier noch voort leste, bi willen vougen Een Latijns Epigramma vanden wiidberomden Iulius Caesar Scaliger, twelck gevonden werdt in ziin Sacris Poëmatibus, met dit Opschrift:

+ Prov. 31. 30

+ Isaiae 3. 16
Luc. 16. 19