Friesche lusthof
(1966-1967)–Jan Jansz. Starter[p. 54] | |
[29] [Overschoone vrou, cieraed van onse tijd]aant.Stemme: Nu leef ick in 't verdriet, in swaer doleur en pijn.
1.
Overschoone vrou, cieraed van onse tijd,
Ick sweer u by mijn trou, dat ghy alleenigh zijt2
De roem van onse stad, al Frieslands hoovaerdy,3
Vercierd, vercierd, vercierd, met alle bravery.4
2.
5
Ick wed, had Paris oyt u schoonheyds glans gesien5
Hy had den appel noyt vrou Venus willen bie'en,
Want hy u o Princes, recht edele Juffrou,7
Alleen, alleen, alleen, den appel schencken sou.
3.
U blond gekruyfde hayr, u voorhooft hoog en wit,9
10
U ooghjens die voorwaer veel bruynder syn als git,10
U lipjens als Corael die hadden inder yl
Sijn hert, zijn hert, zijn hert, deurwond ghelijck een pijl.
4.
U wesen dat altoos, op 't braefst is ghemanierd,13
U wangen als een roos, met doppetjens vercierd,14
15
U tandjens wit en kleyn, en u gekloofde kin,15
Had hem, had hem, had hem, gedwongen tot u min.
| |
[p. 55] | |
5.
Ach! u albast'ren hals 't welck u recht prinse 't hooft17
Soo loflijck voerd in als had hem terstond verdoofd,18
U welgestelde le'en, u Goddelijck ghelaet,19
20
Doorwond, doorwond, doorwond, de mannen metter daed.20
6.
O lieffelijcke vrou, meestersse van mijn hert,21
Ick brand en ick verkou, o overgroote smert,22
Als ick alleen gedenck aen uwe schoonheyds glans
Dien ick, dien ick, dien ick begeven moet althans.24
7.
25
Noyt trouwer minnaer heeft een schoone vrou bemind,
Als die u nu begeeft, mits hy geen troost en vind,26
Ach lieffelijcke lief, ick min u als een man,
Maer ach, maer ach, maer ach, daer helpt geen minnen an.
8.
U ouders, die de min en soete vrijery
30
Geheel is uyt den sin, ach die misgunnen my,
De liefde dien ick graegh van u verwerven sou
Dien ick, dien ick, dien ick, gewenst had tot mijn vrou.32
9.
Dan wijl sich het geluk my dus wangunstig toond33
En dus my[n] min met druck, in plaets van blydschap loond,34
35
Soo segh ick u Princes met tranen en geklag,
Adieu, adieu, adieu, alst doch niet wesen magh.36
| |
[p. 56] | |
10.
Adieu mijn lieve lief, adieu mijn schoone Son,
En wijl ick nu van u verreysen gae, soo kon38
Ick wenschen dat den Heer, een Minnaer u toe schick,39
40
Die u, die u, die u, soo troulijck mind als ick.
11.
Die gun my oock met een, dat ick een lief verkies
Van wel gemaeckte le'en, soo schoon als ick verlies,42
Die gun u soo veel vreughds, als ick verdriets geniet43
En dat, en dat, en dat, u nimmer quaed geschied.
|
|