Logo DBNL
Friesche lusthof (1966-1967)

Friesche lusthof

(1966-1967)–Jan Jansz. Starter–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

[59] Bruylofts-Gedicht,

Ter eeren Elbert Claesz. Eland, En Catharina de Blocq.*

 
Wat vlammen voel ick in mijn droge boesem blaken?
 
Wat yver komt mijn Geest weer op een nieu vermaken?2
 
Wat stijght mijn in het breyn? wat suyverd mijn ghemoed?
 
Wat lust ist, die mijn lust, tot dichten lusten doet?4
5
Heb ick het strengh bevel van Themis niet ontfanghen,
 
Dat ick mijn soete Lier met haer cieraet soud' hanghen6
 
Aen Veneris Altaer, en laten nu voortaen
 
't Lust-lockende ghedicht voor and're Dichters staen?8
 
Vervolghens 't oud' ghebruyck der waerdighe Poeten,9
10
Daer van d'Historien noch veel te segghen weten,10
 
Die eyndelijck versaed' van Hypocrenis sop,11
 
Haer Lieren hinghen in vrou Venus tempel op,12
 
En gaven heur verstand tot and're oeffeninghen.13
 
Wat lockt dan nu mijn tongh om op een nieu te singhen?
15
Wat port mijn, om mijn Lier te nemen byder hand,15
 
Dat doch de Poesie doet springhen uyt de band?16
 
Ha! nu bespeur ick 't eerst, en word deur 't speuren bangher,
 
Want, hoe! het blaeu ghewulf gaet selfs tot barsten swanger18
 
Met een'ghe nieuwigheyd. Siet daer, het scheurd van een,19
20
Daer daeld een groote schaer van Hemel-lien bene'en;20
 
Maer wie ist dien ick daer op een yvoren waghen
 
Dwars door de Wolcken sie van gayle Mosjes draghen?22
 
't Is Venus in haer throon, t is Venus die haer pracht,23
 
En hooghste hoovaerdy te samen heeft ghebracht.24
25
Maer wat voor jongeties, wat zoete bolle dieren25
 
Syn dat, die om haer throon en om haer lichaem swieren?
 
Elck heeft een gulden boogh, elck heeft zijn koker vol
 
Van pylen glat en gaef: dit staet te krachtigh dol.28
 
Elck heeft zijn vleugeltjes: elck heeft zijn kroesse lockjes:
30
Elck heeft een dicke toorts, ghe-end op dunne stockjes.30
 
Elck heeft syn tuyghje ficx: elck doet sijn eyghen werck:31
 
Elck vlieghd als Venus winckt, elck heeft syn oogen-merck:32
 
d' Een drijfd de Mosjes voort: de tweede draeyt de raetjes33
 
Van Venus gulden koets: de derde stopt de gaeties,
35
Op dat gheen wind noch tocht: moght ergens komen door,35
 
En Venus een Catar doen schieten voor haer oor.36
 
De vierde mend de koets, en treckt en vierd de zeelen37
 
Van bloemties t' saem gestrengt, dat mach wel trecken veelen.38
 
De vyfde fluyt en queeld, en twintigh te ghelijck,
40
Gaen swarmen voor haer throon en singhen daer Musijck:40
 
En twintigh vlieghen na, bekranst met Myrthen Croonen,
 
Die Venus met haer voerd, om Minnaers te beloonen:42
 
Thien vliegen by de Koets, en thien daer boven om,
 
Thien roepen met geneughd, vrou Venus wellekom.44
45
Ick sagh dit goedjen aen, en docht wat mach dit wesen,45
 
Wie heeft van meer als een Cupido oyt ghelesen?
 
En hier, hier synder veel: doen schoot my inde zin,47
 
Hoe dat Cupido kroop het Henne-nestjen in,48
 
Ontrent een jaer verleen: wat was daer al gebeyers!49
50
Daer vond Cupido in ontrent twee-hondert Eyers:
 
Denckt wat het schelmtje deed': den afgerechten guyt51
 
Gaet sitten op den hoop en broed daer ionghen uyt,
 
Die hem (soo haest hy van het nestjen is ghetoghen)53
 
Met vleugels zijn ghevolghd, en naer de lucht ghevloghen
55
Als kleyne Engelties, als kleyne Cupidoos:
 
Wat was vrou Venus blyd, en wat was Juno boos,56
 
[60] Om dat haer Paeuwen start voor dese pracht moest wijcken,57
 
Die by dit schoon ghewoel niet was te verghelijcken.
 
En Venus was verheughd, en sprongh van hoovaerdy,59
60
Om dat sy nu in pracht gingh al de Goon voorby.60
 
Wat word sy nu gediend! want dese kleyne narren
 
Die legghen in de nacht te kijcken door de starren.62
 
Elck heeft syn eygen plaets: elck houd zijn eygen wacht,
 
Elck let wel op 't gheklagh der Minnaers, die by nacht
65
Gaen dolen langhs de straet, sy letten op haer karmen,65
 
En op de wreetheyd oock van die haer niet erbarmen,66
 
En segghen 't 's and'ren daeghs, vrou Venus haer Goddin,
 
Die schickt daer dadelijck beyd raed en middel in.68
 
Die let met rijp beraed op d'onverdiende smerten69
70
Der Minnaers, en vermurruw't der jonghe dochters herten.
 
Soo komt het datmen nu in Charons leren boot
 
Niet soo veel Minnaers voerd, die wanhoop heeft ghedood,72
 
Als by Nasonis tijd, want dese kleyne spien73
 
Doen Venus haer elend, als in een spiegel, sien.74
75
Die lellen haer aen 't oor, die gunnen haer gheen rusten,75
 
Tot sy den Minnaer voerd in d'haven van zijn lusten.76
 
Met dese lieflijckheyd, Dit onghemeen cieraed77
 
Quam Venus in ons stadt ontrent den avond laet,
 
En Hymeneus sat op 't voorste van haer waghen,
80
Met Wettelijcke liefd en d'Echt (syn naeste maghen)80
 
Verselschapt op het schoonst. Noch sagh ick op haer Koets81
 
De Gratien alle dry, dat gaf my vry wat moeds,
 
Haer volghden in een Wolck de Musen alle neghen,
 
Die al haer speel-tuygh voort uyt hare kassen kreghen,84
85
En stemden haer gheklanck tot droefheyd of tot vreughd?
 
Doen stond' ick als verbaesd, ghelijck ghy dencken meughd.86
 
Ick sagh de toortsen aen, 't hert scheen my schier te breken,87
 
Wie (docht ick) werd door soo veel vyers en vlams ontsteken?88
 
Wie ist die soo uytmunt? wie ist die Venus hand
90
Ghedenckt t'onsteken met soo treffelijcken brand?90
 
Het woord was nau gheseyd, of ick sagh al de stralen,91
 
Recht voor Blocq's verwery tot Haerlem neder dalen.92
 
Vrou Venus trad voor aen, sy klopten aen de poort,93
 
Alwaer sy daed'lijck wierd van 't huys-gesin ghehoord,94
95
En cierlijck in ghehaeld, sy gaf haer inde salen,95
 
Waer in haer Engeltjes begonden om te malen:96
 
d' Een vloogh strax op de Koets, den ander op de Troon,97
 
De derde op de kas: maer ach! wat stond het schoon,98
 
Doen op den aenrecht-banck, recht tusschen al de vaten99
100
Van silver en van goud' dees kleyne Goodjens saten,
 
Met toortsjes in haer hand, recht perspectijfsghewijs,101
 
d' Een hoogh en d'ander laegh, het scheen een Paradijs
 
Vol Hemelsche gheneuchd: men sagh de salen proncken
 
Vol cierelijcke glans, en blakerende voncken.104
105
Doen elck nu op zijn plaets sat naer zijn eygen wil,
 
Gaf Venus haer een winck, en al den hoop sweegh stil.106
 
Daer op verhief sy strax haer stem vol Godlijckheden,
 
En sprack met d'oude Blocq, dees, of ghelijcke reden:108
 
O Blocq! dat ick nu treed' tot uwen huyse in,
110
Is niet om daer te broen de gaylheyd vande Min.110
 
Ick heb mijn wulpsche zoon (dat siet ghy) t' huys ghelaten,111
 
En kom u weder by met sulcke ondersaten,112
 
Als ick voor dertigh jaer, of meer op uwe Feest,
 
Ben uyt een goede gonst, dien ick u draegh, gheweest,114
115
Voorsegghende dat ghy, door seghen vanden Heere,115
 
U treffelijck gheslacht so treflijck soud' vermeeren,116
 
En sien u kinderen (o overgroote vreughd!)
 
Seer schoon door schoone le'en, noch schoonder door de deughd
 
En dat in sulck ghetal, dat niemand uws ghelijcken
120
Soud zijn in dat gheluck: maer elck u moeten wijcken,120
 
En dat is soo gheschied. Nu kom ick wederom
 
Op d'eerste gast-mael van u dochters Bruydegom,122
 
Die uyt de lenden van de vroomste is ghesproten,123
 
Die soo veel gaven van den Hemel heeft ghenoten,124
125
Dat noyt het Fatum heeft aen eenigh aerdsche beeld125
 
Soo veel ghelux en heyls ghenadigh uytghedeeld.
 
Hy munt in alles uyt, ick swyghe van zijn leden,
 
Die spreken voor sich selfs, en roeme van zijn seden.128
 
Wat wil ick daer oock veel van roemen? onse vriend
130
Is met loftuytery, noch ydel eer ghediend.
 
Den ventelijcken wijn en is gheen krans van noden:131
 
Maer dat hy is een vriend van d'opperste der Goden,
 
Dat tuyghd Apollo selfs, dien hy soo wel ghelijckt,133
 
Dat hy hem nerghens in als in zijn Godheyd wijckt,134
135
't Sy dat men van zijn jeughd, of van zijn deftigheden,135
 
Met yemand in 't ghespreck gheneghen is te treden,
 
[61] Daer sal zijn ommegangh soo wel by hoogh als laegh,
 
Gewapend voor de Nijd, van tuyghen alle daegh.138
 
Spreeckt ghy van goed verstand, of hooghe wetenschappen,
140
Op 't nutlijckst aengheleyd, hy stijght op d'hooghste trappen.140
 
En komt ghy tot de vreughd van 't sang'righ snaren-spel,
 
Sijn Clavelsimbel klinckt: strax lijckt hy Phebus wel.
 
Dit heeft den wysen God beweeght om af te senden,143
 
Sijn Susters dry-mael dry, zijn heughelijcke benden,144
145
Sijn opperste vermaeck, de glory van syn Son,145
 
De beelden van zijn Geest, de vreughd van Helicon,
 
Om op zijn Bruylofts-feest te spelen op haer snaren,
 
't Welck niemand is gheschied in soo veel duysend jaren.148
 
Ia tzedert Cadmi tyd, dien Phebus had besind,149
150
En staegh in waerden hiel gelyck sijn eyghen kind,150
 
Alsoo hy in zijn tijd uytstack in alle konsten,151
 
Dies sond Apollo, tot een teken van zijn gonste,152
 
De Musen op syn Feest, en dese selfde eer,
 
Doet om de selfde saeck, de selfd' Apollo weer
155
Aen u kinds Bruydegom, hy vuld het huys met vreughden,155
 
Sijn leven met gheluck, tot loon van syne deughden:
 
Waer van de hooghste proef, en 't eelste teecken is,157
 
Het gheen hem nu gheschied door dees verbintenis,
 
Waer in hy sal met vreughd en met geluck versamen159
160
Met haer, die een Goddin in alles soud beschamen.
 
De glory van het land, de kroone van de jeughd,
 
De ware schildery van d'onbevleckte deughd:
 
Een Maeghd, die nimmermeer ghenoegh kan zijn ghepresen,163
 
't Sy datmen van haer le'en wil spreken, of haer wesen,164
165
De Gratien alle drye bewoonen haer ghemoed,
 
Die hebben haer gheleerd, ghekoesterd, opghevoed,166
 
Dies synse oock met mijn op dese Feest ghetreden.
 
Om noch eens haer vermaeck te scheppen uyt haer seden,
 
Op dat voor yeder een op dese Bruyloft blijckt,
170
Dat sy in schoonheyd, deugd, noch heuscheyd niemand wijckt.
 
Wel Iacob Blocq met u verlof sal ick dan enden171
 
Mijn redenen met u, en na de jeughd mijn wenden,172
 
Dien ick voor alle dingh ben schuldigh aen te bien,
 
't Gheluck aen u geschied, aen haer noch te gheschien.174
175
Wel Bruydegom en Bruyd van d'Heere so ghesegend,
 
Dat noyt soo veel ghelux een schepsel is bejeghend
 
Op 't rusteloose rond: ghesegend in u land,177
 
Ghesegend in 't gheslacht, ghesegend in 't verstand,178
 
Ghesegend in 't gheluck van wel-ghewonnen haven,
180
Ghesegend inden Geest van treffelijcke gaven,
 
Ghesegend in de liefd, ghesegend in 't ghemoed,
 
Ghesegend inde stam, die u heeft opghevoed,
 
Ghesegend in de glans van wel ghemaeckte leden,183
 
Ghesegend in 't cieraet van cierelijcke seden:184
185
Ick wensch u veel ghelux, en alles wat een mensch
 
Soud konnen vanden Heer begeeren met een wensch.
 
Dat ghy gheluckiglijck moocht treden in de sporen,
 
Daer in u Vader heeft gheganghen u te voren.188
 
Dat ghy in soete weeld u aenghename tijd
190
(Niet wetende van rouw noch teghenspoed) verslijt.190
 
Dat ghy veel Kinderen mooght uyt u stam sien rysen,
 
Die elck sal om haer deughd en om haer schoonheyd prysen.
 
Tot vrolijckheydt van u, tot nut en eer van haer,193
 
Dit wensch ick: wenscht en tracht myn wensch te komen naer.194
195
Nu Musen treed doch voort, en wild een Liedtjen singen,195
 
Dewijl ick mijn bemoey met lieffelycker dingen.196
 
Dewijl ick met myn volck op 't weeldighste bereyd,197
 
Het aengename Bed, een Hof vol soetigheyd:
 
Waer op dat soete Paer soo vrolyck sullen rusten,199
200
En swemmen in een stroom van kittelende lusten.200
 
Nu vaert dan voort, ick ga, en maeck het Bed bequaem,201
 
Volgt Bruydegom en Bruydt, en lacht in Venus naem.

Vorige Volgende