Dialectike ofte bewysconst

Definitie XXIII.

Teghenspreeckende, sijn betuygende ende ontkennende, over een selfde saecke, vvelcker eene Generalick betuycht ofte ontkent, dander niet.
Verclaringhe.

ALs Alle Mensche gaedt, ende Eenich Mensche en gaedt niet, dat is Teghenspreuck, ofte sijn twee Teghenspreeckende, hebbende de ghedaente deser definitien, want d'een betuycht Generalick: ende d'ander ontkent, niet Generalick; ende dit over een selfde saecke. Wederom; Gheen Mensche en gaedt, teghen, Eenich Mensche gaedt: Insghelijcx, Pieter gaedt; Pieter en gaedt niet. Der Teghenspreeckender Eyghenschap is (soo wy oock gheseyt hebben in-

[p. 29]

de 22. definitie) dat deen altijt nootsaeckelicken waer is, dander valsch.