Mengeldichten(1837)–Adriaan Jozef Stips– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Op de lente en den winter door den heer M.J. Van Der Maesen, afgeschetst by zyne intreéde in ons genoótschap. O jongling! die onz' maetschappy Met hert en iever hield gevangen Aen uw bekoórelyke zangen Van 't lent- en winterjaergety, Alwaer uw gladde verzen vloeyen, Gelyk een beék die heénen snelt, Als d'heete zon het ys versmelt, De stroomen slaekt uyt glazen boeyen! Met wat een huyverig gelaet Komt gy den winter af te maelen, Hoe treuren de onlangs vreugdedalen; Al 't aerdryk kwynt in doodsch gewaed; Maer zagt.... gy weét de vrolykheden Die ons behaegen in den tyd Te schetsen met bevalligheyd, En in hun eygenschap te ontleden; Zoo lokt uw lachend Lentelied De jeugd, doór een aenminlyk streelen, Na Flora's geurge hofprieelen Waer zy ons de eerste bloemjes bied. [pagina 13] [p. 13] Dan leyd gy ons langs veld en dreéven Daer boom en stronk, daer 't nieuwe groen Aen de oog des wandelaers voldoen, Waerin gevlerkte zangers zweéven, En Thyrsis met zyn veldschalmey Om deéze vreugde te vermeeren De liefde en lente zingt ter eeren. Gae voort in uwe Poëzy; Gy zult gewis het doelwit raeken; Zet dan nog vlyt en arbeyd aen Om 't spoór der dichtren in te slaen Dewyl ge uw naem berugt zult maeken; Zoo krygt onz' Maetschappy die u thans welkom groet, In u een agtbaer Lid dat haer veél eer aendoet. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij