Sommighe nieuwe schriftuerelicke liedekens
(1599)–Frans vander Straten de jongereNae de wijse: Die Velden waren groene, en daer toe breet.AEnhoort mijn Vrienden over al,
Die daer zijt van Syons ghetal,
Ontsprongen uyt de duysterheden,
Hout u op Christus bane smal,+
Naer de heylighe Stadt van vreden.
Al daer heeft God een woonstadt bereyt,
Veel schoone beloften toe gheseyt,
Alsoo ons Johannes laet hooren,
Wooninghen der onsterffelickheyt,+
Als Esdras beschrijft van te vooren.
Broeders ende Susters eerbaer,+
Neempt doch u beroepinghe waer,
Die Nacht is wech ende voorhenen,
Christus dat Licht der werelt claer,+
Is op ghegaen ende ons verschenen.
Christen Broeders gheestich beraen,
Die met Christo zijt opgestaen,+
Blijft by de waerheyt vroech en spade,
In den doop hebt ghy Christum aengedaen,
En versuymt met zijn groote ghenade.
| |
[fol. C5v]
| |
+ Dat ghy niet en slacht die Maechden onvroet
Die den Bruydegom gingen te gemoet,
Ende en hadden gheen olye in haer vaten,
Doet op riepen sy Heere goet,
Eylaese het was dan al te late,
+ En mosten buyten blyuen staen,
Als die vyf wysen waeren in ghegaen
Seer bedroeft in haere zinnen,
Haer schreyen roepen hielper niet aen,
Sy en mochten niet me gaen binnen.
Sijn lustich v lampen bereyt,
+Staet om ghegort met dat bruyloofts kleyt,
Op dat als die Heere sal commen,
+Waeckende vint en wel ghekleyt,
Als die vyf wyse Maechden vrommen.
Ghelijck als de blycxem bediet,
+Wt oosten tot int westen gheschiet,
Soo sal hem Christus openbaren,
Inder wolcken dat alle menschen sien,
+Met veel duysent syder dienaeren.
Hy sal comen met grooter macht,
Met de Engelen zynder cracht,
+Weest nuchteren wilt bidden en waken,
Als wyse maechden wel bedacht,
Die eerste liefde laet vierich blaken.
+ Jesus Christus onsen middelaer,
Is ons voorspraeck voor zijnen Vaer,
+Met onuyt-sprekelicke suchten,
Bidt oock voor ons den gheest eenpaer,
+Dit's Paulus woort en gheen cluchten.
Kinders van Godt alsoo bemint,
+Sijt altijt eenderley ghesint,
| |
[fol. C6r]
| |
Soeckt vrede want t'is in saysoene,+
Dat men het quaet met t'goet verwint,
Als kinders Jesu Christi coene.
Laet syn obenbaer v sedicheyt,
Met vriendelick ghestadicheyt,+
Als leden van Christus lichame,
Op wassen in goet ghehoorsaemheyt,
En versaemt altijt in zijnen name.
Maeckt v van alle boosheyt quijt,+
Ghy die van eenen goeden wille zijt,
Wellust hoochmoet laeten al vaeren,
Alst betaemt draecht vremt habijt,
Die Hooveerdighe sal Godt beswaren,
Neempt altijt waer uwes Herders Stem,
Als ghehoorsame Schaepkens tem,
En laet u van gheen vremde verleyden,
Van alle Heurlinghen slem,
Wilt u lieden aen Christus verbeyden.
Och Heer uwen heylighen Gheest,
Sent in u Kinders minste en meest,
Wilt ons in alle waerheyt leyden,+
Op dat wy door hem onbevreest,
Moghen t'quaet uyt t'goet onder scheyden.
Propheten ende Leeraers net,+
Gheeft ons altijt naer u opset,
Die deur s Geests oprecht labeuren,
Ons voor houden Heere u Wet,+
Waerschauwende t'Volck voor t'eewich treuren.
Quamen wy maer inden Wijngaert,+
Ten elf uren, soo Mattheus verclaert,
Godt sal zijn Barmherticheyt toonen,
Naer zijn goet Vaderlicken aert,
| |
[fol. C6v]
| |
Ons als d'eerste wil hij loonen,
+ Roept den Heer aen als toeuerlaet,
Die wyse hy noch om hooren staet,
+Hy staet selue en clopt voor de deure,
In dat ghy zyn stemme wel verstaet,
Laet hem toch in als u vrijent peure.
+ Soeckt alder eerst soo Christus seyt,
Gods Rycke en zyn gherechtigheyt.
Laet u sijne genaede ghenoeghen,
Godt wiens lof altijt dient verbreyt,
Wat ons ont breeckt sal hij toevoeghen.
+ t Leeft al deur sin ghenaede groot,
Al wat hem roert binnen s'werles conroot,
Den sayer gheeft hy t'saet verheuen,
En tot spyse daghelicx broot,
Spel en lyf moet door hem leuen.
+ Verootmoedicht v nu met verstant,
Al onder gods geweldighe hant,
Op dat hy v hier naer verhooghen,
In zijn eeuwich Rycke pleysant,
+Ende af waschen die traenen uwer ooghen,
+ Werckt niet om spyse die vergaet,
Maer voor die eeuwelick bestaet,
+Die Christus gheeft door s'geest geryven,
Al aen s heeren plooch doch v hant slaet,
So sult ghy inden best beclyuen.
+ Christus voet stappen als kinders vroet,
Moet men naer treden met ootmoet,
+Maer die hier nu met tranen sayen,
Sullen s'geest vreuchten overvloet,
Int nieuwe lant met vreuchden mayen.
+ Yegelick ploeghe int nieuwe lant,
| |
[fol. C7r]
| |
Roijt wt de dornen aen elcken cant,
Lydtsaemheyt sayt sonder verdrieten,+
Ins Vaders Rijcke seer triumphant,
Sult ghy des lants goeden ghenieten.
Syt God onsen helper nacht en dach,
Niemant dan ghy ons helpen mach,
Bevrijt ons godt voor t'eeuwich sterue,
En die schoone stadt die Johannes sach,+
Laet die och Heere zijn ons erue.
Hy die dit liedeken eerstmael sanck,
Hy heeft altyt een groot verlanck,
Om by den heere met die auderlingen,+
Op Syons berch met reyn gheclanck,
Dat nieuwe liet te helpen singhen.
Een dinck is noodich al voren,
Dat is dat niet en is heeft godt vercoren.
☞ ☜ |
|