Aen-merckinghe op het XVII. beeldt.
In dien ghy twijfelt in de verkiesinghe der deughdt, besiet oft ghy in alle eeuwicheydt niet en sult wenschen dat ghy die verkoren hadt.
VOor al bemerckt [A] d'eeuwicheyt, ende hoe dat de Heyligen in den hemel, ende de verdoemden in de helle wenschen de deughtGa naar margenoot+ beter gheoeffent te hebben. O hoe lanck is d'eeuwicheyt, by der welcker jaren, het getal [B] vande sandekens, noch de [C] druppelen der zee vergeleken en konnen worden: daer den [D] boom eens sal gevallen zijn, 't zy na het Zuyden, 't zy na het Noorden, daer sal dien altoos blijven, noch daer en sal voordt-aen gheenen [E] tijdt, oft [F] occasie, oft [G] doot meer wesen, dan d'eeuwige: siet hoe dat oock maer een [H] sonde den mensche in de helleGa naar margenoot+ sluyt. Och hoe dier soude den verdoemden oock [I] een urken willen koopen, in dien hy penitentie konde doen! maer 't is te vergeefs, ende hy wordt van [K] den duyvel bespot. Siet dan wat, ende in vvelcke [L] eeuvvicheyt ghy nu schrijft, vvant dat eens gepeyst, gheseyt ende gedaen is, is eeuvvich, ende en kan niet onghedaen zijn. Och, och, oft u dit ter herten ghinck.
Auteursrechtvrij
