Den wech des eeuwich levens

[p. 818]

⁺Aen-merckinghe op het XXXII. beelt.
Ghelijck, o alder-salichste Moeder den ghenen die van u veracht ende verstooten wordt, nootsakelijck moet vergaen; alsoo, alle de ghene die haer tot u keeren, en konnen niet vergaen.

BEmerckt, hoe dat de alder-heylichste maghedt, ende moeder [A] Maria, van Godt en sijn hemelsch heyr, vereert wordt: volght dit naer: bemintse als uwe moeder, eertse als uwe meestersse, ende patroonersse, soo door [B] beloofde bevaerden, als door vierighe gebeden; recht haer op, ende offert haer de wapenen uvver ijdelheydt, ende beveelt haer uvve Godtvruchtige, ende heylige begeerten;⁺ ghelijck gedaen heeft [C] den Saligen Ignatius, want sy is onse voorsprakersse, den troost [D] der bedructe; onse toe-vlucht in alle [E] bekoringen, de haven van die [F] schip-brake lijden, ende eene bijstant in alle tegen-heydt, aen alle die in haer betrouvven.⁺ Maer gelijck den H. Bernardus seght, op dat ghy soudt mogen vervverven de hulpe van hare ghebeden, soo en verlaet niet d'exempelen diese u achter-ghelaten heeft in hare heylige conversatie, ende laet ons⁺ verlanghen, (ghelijck den H. Bonaventura seght) tot haer in alle onse vvercken, ende sy sal ons openen het palleys der ghelucksaligher.

+ Bonavent.

+ S. Ignatius.

+ H. Born.

+ H. Bonav.

[p. t.o. 818]

XXXII 32