De godlievende ziel vertoont in zinnebeelden

[p. *17]

Utinam dirigantur viae meae ad custodiendas justificationes tuas!

Utinam dirigantur viae meae ad custodiendas justificationes tuas! Psal. 118.

[p. 18]

XVII.

Och, dat myne wegen gericht wierden, om uwe
inzettingen te bewaren! Ps. CXIX. 5.

HEer, nu is alleen 't verlangen
Van myn ziel, dat Gy haer gangen

Stieren wilt langs deze baen.

Lei my door geen warrelpaden,
Dat geen doornen my beschaden;

'k Wil naer u recht toe, recht aen.

'k Zie van ver de reukeloozen
('t Zy ze dwazen zyn of boozen)

Tuimlen van de hoogten af.

Andren schynen neêr te zinken
En in 't water te verdrinken:

Maer ik leune op uwen staf.

'k Laet niet los van uwe banden,
Want Gy leidt aen beide uw handen,

Met voorzienigheit my voort.

Deze blinde, die daer wandelt,
Dunkt my dat voorzichtig handelt,

Zonder zien; hy volgt de koort,

Die den weg wyst. Blinde gangen,
Als Gy stiert, zyn myn verlangen.

Nooit kan ik onveilig gaen,

Als Gy, Jezus, zelf my leiden
En nooit van myn hant wilt scheiden,

Tot aen 't einde van de baen.