De godlievende ziel vertoont in zinnebeelden

[p. *43]

Quis dabit mihi pennas sicut columbae, et volabo et requiescam?

Quis dabit mihi pennas sicut columbae, et volabo et-requiescam? Psal. 54.

[p. 44]

XLIII.

Och, dat my iemant vleugels, als eener duive, gave!
ik zoude henen vliegen, waer ik blyven
mochte. LV. 7.

WIe geeft my duivevlerken?

Niets zal myn vlucht beperken.

Ik vlieg recht toe, recht aen,

'k Ontzie geen zee van onder,

Geen lucht, hoe hoogh, het wonder

Van myne liefde vloogh voor uit. Ik durf bestaen
Hem na te vliegen; want hy sterkt myn zwakke vlogelen,

Als die der vogelen.

Ik zal niet eerder rusten,

Dan aen de hemel-kusten.

Daer is myn vaderlant.

'k Late eindlyk 't al beneden.

De stryt is doorgestreden.

Ik ben myn Liefsten eige, en Hy myn onderpant.
't Gaet wel. Ik worde als lucht zoo licht, niets

houdt my tegen

Op deze wegen.