De godlievende ziel vertoont in zinnebeelden

[p. *67]

In spiritú seminat

In spiritú seminat.

[p. 78]

XXII.

Zy zaeit in den Geest.

ZOo zaeit de Liefde onsterflyk zaet.
Want, of het schyne in 't lant te sterven,
Het zal geen' oogst van vruchten derven;

De Zoon des Opperlantmans gaet

Haer na, besproeiende al de voren

Met levend water uit de bron

Des heils, en koestert met de zon

Van zyne gunst die vruchtbre sporen.

Zy zaeit hier in een' stillen geest,

Niet in de vleeschelyke lusten,
Die 't lant omwroeten en ontrusten.

Zy zaeit een vrucht voor 't hemelsch feest.

Zy zaeit geen zaet op harde steenen,

Nogh langs den wegh, daer 't pluimvee pikt,

Of in den doren, die 't verstikt;

Maer in een' gront, die zich liet speenen.

Zaei voort, myn ziel, Godts Engleschaer

Wacht naer den waschdom, om de vruchten,
Niet voor deze aerde in veltgehuchten,

Maer in Godts schuur, voor Godts altaer

Te zamelen tot offeranden.

Zoo staen zy eens in volle vlam

Terwyl het Opperofferlam

D'Aertspriester is, die 't vuur doet branden.