Het Brussels moeselken

Boven d'eten gaet den dronck, om synen oorspronck.

Bierborst bestont my te vraeghen,
Oft veel drincken oock was schandt,
Om den Vent te zyn ontslaeghen,
Ick hem dese antwoort vant,
'tWaer teghen reden te vergheten,
'tWelck ons van jonghs soo wel bequam,
Wy leerden 'tdrincken, voor het eten,
Als ons de Moeder gaf de mam,
En nu wy zyn soo out van jaeren,

[p. 181]

 

Dat ons gheen mam, oft melck meer smaeckt,

 

Laet ons uyt volle flessen snaeren,

 

Wyn, die ons bly, en vrolyck maeckt.