Beelden en stemmen

[p. 80]

XLVIII. Rozeregen.

Door 't rozeloover ruizelt de avondwind
En 't hemelblozen kleurt den kalmen vloed
Met rozegloor, alsof, in 't stille diep
Der waatren, nog een tweede hemel sliep.
En naar dien hemel trekt een toovermacht
De roode rozen, fluistrend met den wind.
De zwakke stengels knakken zachtkens... en
De rozen reegnen, vallende in den vloed.