Beelden en stemmen

[p. 98]

XI. Na de mis.

Dicht aan haar borst, gelijk een kostbaar kleinood,
Klemt blonde Liesken 't rood fluweelen kerkboek
Met gouden sloten, en keert vlug naar huis.
Een zwarte doek met breede bloemenranden
Omlijst haar blozend, zedigzacht gezichtje,
Bedekt de leest en raakt den rok, vioolblauw,
Die nedergolft in breede losse plooien
Van zware stof, en 't voetje niet belemmert.
De boerenzoon, die 't stromplend oudje een arm geeft,
- 't Is bloode Wannes, met zijn kreupel Meken -
Wordt bleek en rood, zoodra hij 't meisje in 't oog krijgt,
Doch, in 't voorbijgaan durft hij nauwlijks opzien,
Naar 't lieve kind, dat rustig goedendag knikt,
En neemt hij, linksch, de vonkelnieuwe pet af.