Blauwe bloemen

[p. 110]

XXVIII.
Ochtenddroom.

De dauwdrup blinkt, de zonne lacht,
seringen bloeien om mij heen.
- Ik heb gewaakt den ganschen nacht.
Nu blauwt de morgen... en ik ween -

Seringen bloeien om mij heen.
De leeuwrik zingt een lentelied.
- Nu blauwt de morgen... en ik ween
en luister naar den vogel niet. -

De leeuwrik zingt een lentelied.
De wind beweegt de looverzee.
- Ik luister naar den vogel niet,
ik luister naar mijn eigen wee. -

De wind beweegt de looverzee.
In 't beukenlommer spruit een bron.
- Ik luister naar mijn eigen wee,
en vlied de lente en schuw de zon. -

[p. 111]

 

In 't beukenlommer spruit een bron,

 

der koele bron ontvloeit een beek.

 

- Ik vlied de lente en schuw de zon.

 

Mijn oog is dof, mijn wang is bleek. -

 

 

 

Der koele bron ontvloeit een beek,

 

het beekje rept zich naar den stroom.

 

- Mijn oog is dof, mijn wang is bleek.

 

Naar verre kusten vliedt mijn droom. -

 

 

 

Het beekje rept zich naar den stroom;

 

De wilde stroom wil naar de zee.

 

- Naar verre kusten vliedt mijn droom;

 

hier vindt mijn harte rust noch vreê.

 

 

 

De wilde stroom wil naar de zee

 

en bruist daarheen, met macht en kracht.

 

- Hier vindt mijn harte rust noch vreê.

 

De dauwdrup blinkt, de zonne lacht.