Sneeuwvlokken

[p. 44]

XXI.
Bij een Graf.

De wilgentwijgen suizlen zacht.
De rozen bloeien, leliewit....
- Rust wel, mijn doode, ik houd de wacht.
Was me ooit een graf zoo lief als dit?

De rozen bloeien, leliewit,
Om 't grijze kruis - geen kille zerk....
- Was me ooit een graf zoo lief als dit?
U sticht mijn hart een stille kerk.

Om 't grijze kruis - geen kille zerk -
Vliegt, blank als sneeuw, een vlinder rond....
- U sticht mijn hart een stille kerk,
Waar 'k om uw beeld mijn bloemen wond.

Vliegt, blank als sneeuw, een vlinder rond,
Om de immortellen, op uw graf?....
- Waar 'k om uw beeld mijn bloemen wond,
Daar weent mijn rouw en laat niet af.

Om de immortellen, op uw graf,
Zweeft zacht de vlinder en wiekt heen....

[p. 45]

 

- Daar weent mijn rouw en laat niet af,

 

Den ganschen nacht met u alleen.

 

 

 

Zweeft zacht de vlinder en wiekt heen,

 

In 't zwijgend blauw, zoo ver, zoo hoog....

 

- Den ganschen nacht met u alleen,

 

Wie kust mijn weenende oogen droog?

 

 

 

In 't zwijgend blauw, zoo ver, zoo hoog,

 

Bevrijde ziel, hoor aan mijn klacht!

 

- Wie kust mijn weenende oogen droog?

 

De wilgentwijgen suizlen zacht.