Vaderlandsch A-B boek voor de Nederlandsche jeugd

[p. 5]

Tweede spel-oefening.

^(*)

aa.	--	aal, staal; aap, slaap.
ee.	--	eend, eelt; heer, leer.
ie.	(meest voor ii)	iet, niet; bier, stier.
oo.	--	oog, boog; oor, hoor.
uu.	--	uur, duur, muur, vuur.

^(†)

ai, aai.	-	baai, haai, kaai, taai.
au, aau.	-	dau, pau. (daauw, paauw)
ei.	--	hei, mei; klein, rein.
y of ij	(voor ei)	by, ry; byl, ryl.
eu.	--	deur, geur; reuk, kreuk.
eeu.	--	leeu, meeu. (leeuw, meeuw)
oe.	--	hoe, koe; hoen, zoen.
ou.	--	oud, hout; vrou, trou.
ui.	--	uil, muil; huis, muis.
ieu.	--	nieu, kieu. (nieuw, kieuw)
ooi.	--	ooit, nooit; hooi, strooi.
oei.	--	boei, moei, bloei, groei.

(*) Een voorbeeld van de verdubbeling der klinkeren en van lettergreepen, die uit meer dan twee letteren bestaan.

(†) Een voorbeeld van lettergreepen, waarin eene vermenging is van twee of drie onderscheidene klanken.

[p. 6]

Gebruik van het hier naast staande Plaatje.

1. Kan het Kind daaruit zien, hoe zeer de onderscheidene soorten van AB malkanderen gelyken.

2. Kan het op eene aangenaame wyze een woord leeren spellen en leezen. Het ziet een beeldje, dat het doorgaans kent en noemen kan, en het vindt het zelfde woord, dat het noemt, onder het beeldje staan. De letters van dat woord zeggende en te samen uitspreekende, spelt en leest het reeds dat woord.

3. Oefent het zich te gelyk in de verdubbeling der klinkeren en in de twee- en drie-klanken wel uit te spreeken.

4. Ziet en leert het verder hoe in de woorden, die het vanzelven door de beeldjes weet, verscheidene medeklinkers te samen met ééne greep van den mond uitgesproken worden.

Noodige Aanmerking.

Eene Lettergreep is ééne of meer letteren, die als met ééne greep van den mond of van de spraakdeelen gegreepen en op eenmaal uitgesproken worden. - Zo veel lettergreepen als een woord heeft, even zo veel nieuwe greepen of poogingen moet de mond doen om het zelve uit te spreeken.

Men kan geen Kind vooraf beduiden hoe veel letters het te samen grypen en op eenmaal uitspreeken moet in een woord, dat meer dan ééne lettergreep heeft; en dit is ook de voornaame reden, waarom het spellen doorgaans zo langwylig en onaangenaam is. Om dit algemeen ongemak voor te koomen, heb ik het plaatje en de eerste spelen lees-oesening zó uitgedagt, dat byna alle de woorden van ééne lettergreep zyn. Dus moet het Kind noodwendig elk woord te gelyk spellen en leezen. In de overige spel- en, lees-oefeningen zyn de lettergreepen door streepjes afgedeeld. Op deeze wyze dagt ik best het mocilyke en walglyke der langwylige spel-gewoonte mede te gemoet te koomen: want ik zou toch vruchtloos zulk eene verouderde gewoonte hier tegenspreeken.

[p. 7]