Logo DBNL
Alle werken (1969)

Alle werken

(1969)–Mattheus Gansneb Tengnagel–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

De geest van Matthaeus Gansneb Tengnagel, In d'andere werelt by de verstorvene Poëten.
Anoniemaant.

De geest van M.G. Tengnagel, In d'andere werelt by de verstorvene Poëten.
 
Voel ik niet een ander wezen,
 
Nu ik uyt'et leven ben,
 
Dat my zo geviel voor dezen,
 
Zo my nu nog heugen ken!
5
'k Leefde meest in zond' en schande,
 
'k Heb zo weynig nut gedaen.
 
Och! waer zal ik nu belande
 
Langs dees onbekende paên?
 
 
 
Bleek gebeent bespreyt hier d'aerde,
10
Is 't van menschen of gediert?
 
't Zijn van mijn gekochte paerde;
 
'k Ben in Gelderlandt gestiert;12
 
Daer ik met mijn spitsbroêrs streefde,
 
Op dat ik, in dit geval,
15
Hoe ik met de Meesters leefde,15
 
Eeuwiglijk gedenken zal.
 
 
 
'k Ben vol schrikken, 'k ben vol beven.
 
't Herte siddert in mijn lijf.
 
Ach wat heb ik al bedreven!
20
'K weet van anxt nau waer ik blijf.
 
Dat ik, in de tijt, nooyt dachte
 
Denk ik nu, laes! uyt de tijt;
 
Dat my nooyt te knagen plachte,
 
Knaegt my nu; ja, 'k was verblijt,
25
Als ik, in mijn schelmerijen,
 
Vuyle vonden aerdig von,
 
En die vonden wist te vlijen,
 
Dat 'et in de konst beston.
 
Voerman die de Schouburgs wagen29
30
Aefrechts mende, weet gy 't niet,
 
Hoe dat ik voor dou en dagen,
 
Pleeg te zingen aen uw liet?
 
 
 
't Waart nu alles voor mijn oogen,
 
Wie was niet, als ik, in ly?34
35
Wie ik immer heb bedrogen,
 
Of belogen, staet voor my.
 
'k Zie hier Waerden, en Waerdinnen,
 
Die my deden goede cier,
 
Om haer nooderuft te winnen,39
40
Die van daer, en dees van hier.
 
 
 
Elck dringt my, om betalen,
 
Woort dat my in 't herte snee,
 
Met een schrik, die 'k niet kon malen,
 
Wat een yver dat ick dee:44
45
Maer als ik het kon ontspringen,
 
't Was met hantschrift, eed, of list,46
 
'k Paste niet op zulke dingen,
 
Mits ik van geen naween wist.
 
Datze noch uyt Woerden quamen,
50
Uyt den Haeg, of Rotterdam,
 
Of uyt Haerlem, 't was te ramen,
 
Mits ik daer zo dikwils quam;
 
Ia uyt Geldre, 'k zou 't verschoonen,
 
En uyt Zeelant, 'k nam 't in best,
55
Maer ik zie'er zich vertoonen,
 
Buyten ons vereent gewest.
 
 
 
d'Antwerps Leeuw brant in zijn oogen.
 
'k Stelde 't huys in rep en roer.
 
'k Heb met hantschrift hem bedrogen.
60
Mager loon voor kost en voer.
 
Londenaren dringen mede
 
Om betaling, die hen mist,62
 
Franschen uyt wel twintig steden,
 
Die ik eer te vinden wist.
 
 
65
Vaderstadse drinkverkoopers,
 
Die my schromen, in mijn pijn,66
 
Stiertse van my, dese lopers;
 
'k Zal aen u verschuldigt zijn.68
 
Want mijn Broêr zal u gedenken;
70
Niet die naer Vyanen trekt:70
 
Maer wien zijn gedachten wenken,71
 
Hem die uyt den dooden wekt.
 
Wat mijn erfdeel op kan halen,
 
Zal hy, die goê blijken doet,
75
Met een goet gemoet betalen:
 
Daerom, die wat hebben moet,
 
Steurt my nu niet, uyt genade,
 
In mijn pijnelijke gang,
 
Op dees onbekende Paden,
80
Die my heden zijn te bang.
 
 
 
Ia te stromplig en te bange,
 
Voor mijn afgepijnt gedacht.
 
Welck een plaets zal my Bevangen?
 
Waer of ik nu wort verwacht?
85
Zou ik noch wel mogen hopen,
 
Dat ik, gunstig door 't geval,86
 
Zulk een plaets zal vinden open,
 
Daer ik gaeren wezen zal?
 
 
 
Ziet ik ben als ingenomen,
90
Dat ik iewers hier of daer,90
 
Noch by zulk een volk zal komen,
 
Daer ik eertijts wel by waer.
 
'K waer niet qualijk by Poëten.
 
'K was dan in mijn hooftstof ook.
95
'K moet het immers nu haest weten.
 
Zie of hoor ik geen gespook?
 
Want my naekt daer iets van varre.
 
'T zijn ook geesten, naer ik zie.
 
Zou ik hen wel naken darren?
100
Ik ken deze, ik ken die.
 
Daer is Ian van Arp, die blaser,101
 
Die eer Prixus Helvaert maakt',
 
O! wat is hy daer een razer!
 
Wat heeft hy al uytgebraakt!
 
 
105
Van het Tarters rijk, en blaken;
 
Van het branden, van het braên;
 
Van het knerssen, van het kraken,
 
Dat een 't hair te berg moet staen.
 
Deze, daer hy zich zou geven,109
110
Daer de leste hoop op ziet,
 
Op de oever van sijn leven,
 
Zich op 't Schouburg slepen liet;
 
 
 
Om die eygen eyss'lijkheden,
 
Voor zijn lest, te zien verbeelt.
115
Daer is Moors, zijn makker, mede,115
 
Die niet min van Duyvels speelt,
 
Die met Duyvels Duyvels çierde,
 
En hoe d'ene d'ander vat,
 
En zijn redens daer na stierde,
120
En niet anders aertigs had.
 
'K sie Byron daer, 'k meen sijn maker
 
Roelants, die hem buldren doet:122
 
Wat's dat ook een duyvelbraker!
 
'K krijg een grilling in mijn bloed,
125
Die mijn hair te berg doet rijzen,
 
Als ik my 't gedacht verbeel.
 
Keyzer, dee'er duyzent yzen127
 
Als 't gespeeld wiert op 't tooneel.
 
 
 
Daer is Pels ook, die van prachen,129
130
En van schennis altijt sprak;
 
Maer wie zou'er niet om lachen,
 
Dat de nijdigheyt hem stak,
 
Toen, om Voskuyls Hillebranden,133
 
('K denk dat die hier mede treet)
135
Men zijn Trineus zo verbande,
 
Dat'er niemant nu van weet.
 
 
 
Hillebrant moest herss'loos heeten,
 
Sonder lip of tant daer by.
 
Hoofden waren zonder weten,139
140
In de goude Poësy.
 
'T moest ook d'arme Schouburg gelden,
 
Die geen oorzaek was geweest;
 
Mits hy deze veersen melden,143
 
Daetlijck door zijn vlugge geest.
145
'T is een tempel van de guyten,145
 
Opghebout met weeseduyten,146
 
Dieze prachen by de buurt,147
 
Daer met schennis en met logen,
 
Wort de Kerck haer recht ontogen,149
150
Door een volck om gelt ghehuurt.
 
 
 
'T bleef hem ook niet onvergolden,
 
Want de Vos, die loze gast,152
 
Die, zo 't scheen, dit weynig bolden,153
 
Heeft'er strax weer opgepast.154
 
 
155
Pels, een stijl van alle guyten,
 
Wenscht noch wel om weeseduyten,
 
Als hy in vrou Venus buurt,
 
Zijn verdroogde keel gaet logen,
 
Met de Rotterdamse toogen,
160
Daer zijn wijf haer buyk verhuurt.
 
Maer wie zie ik daer zo eeren,
 
Yder, 't schijnt, draegt voor hem zorg,
 
Wil zijn byzijn niet ontbeeren.
 
'T is de Ridder Rodenborg,
165
Die in vierenveertig uren,
 
'T spel, als tweepaer spellen, maakt',
 
'Twelk ook wis geen eeuw zal duren,
 
Om dat het geen sant-aâr raakt;
 
 
 
En gebout is, zonder palen,
170
Dies het werk niet kan bestaen,
 
Vlug van geest, en rijk van talen,
 
Arm van rijmen wel ghedaen.
 
Even op alzulck een wijze
 
Maekt' hy ook zijn Isabel
175
Tegens Kosters, waert om prijzen,175
 
Die om wel schreef, niet om snel.
 
Nu om 't oordeel kort te vellen,
 
Lust het iemant dat ik 't vel,
 
Al zijn zesentwintig spellen
180
Zijn niet waerdig eene spel.180
 
Neffens hem de Minnestichter,
 
Die met roos en lely pronkt,182
 
Dat is Krul, die zoete dichter,183
 
Die zo menig ziel ontfonkt:
 
 
185
Met van liefd' en min te spreken
 
By zijn kruytjes in het groen,
 
By zijn lomren, by zijn beken,
 
Daer de liefde min kan voên.
 
Dit gelif laf zult gy vinde
190
In Heleen, en in Diaen,
 
Celion en zijn Belinde,
 
Uyt Astreas minneblaên.
 
Claudian en Juliane,
 
Dyanier wien Theodoor,
195
Wou tot nieuwe liefd' vermanen,
 
Wijl hy d'oud' door ramp verloor.
 
Hoe de blinde Minnaer minde,
 
Rosonire Rosiljon.
 
Tiradates, die ontzinde,
200
Die tirannig lieven kon.
 
 
 
Philidaatje met haer Cloris,
 
Cloris met zyn Philida,
 
Daer het liefde na en voor is,
 
Daer het min is, voor en na.
205
Ranicles mint Rosemonde,
 
En Alcip om Amril brant;
 
Mits de liefd' en min haer wonde:
 
Rodomont, en Arjodant.
 
 
 
In zijn zangen, in zijn dichten,
210
Van de min en van 't gevry,
 
Minnebeelden, Minneplichten,
 
Min en zinnekosery.
 
Wie zou zulx niet gaende maken?
 
Wie zou naer de min niet gaen?
215
Wie zou niet van liefde blaken,
 
Door het lezen van zijn blaên?
 
Daer op volgt een vol gepeynsen.
 
Jacob Struys is 't! lieve maet,218
 
Wat heeft toch uw noodlots veynsen,
220
By uw Ariaem' gebaet?
 
Gy moest haer met schande laten.
 
Ouseels dochter was begunst
 
Van 't gheval, dat u toen hate,
 
Des was al uw doen om sunst.224
 
 
225
'K sou zijn vonnis schier versloffen:
 
Gy hoeft niet van Proserpijn,
 
Styrus, Romeo te stoffen
 
Wijl zy 't niet meer weerdig zijn.
 
'T zijn gelijk na Paeschen vijgen:229
230
Het is nu een ander tijt.
 
Die veel beter lijdt het zwijgen,
 
Dan hy zulcke sprekers lijd.
 
Men staet op een woort te stippen;233
 
Hoe op volle redens dan?
235
Och daer zijn zo blinde klippen!
 
Hoej'er mijt, je raekt'er an.
 
'K zie de groote bruylofs Hymen,237
 
Starter meen ik, die de maet238
 
Van zyn staet verloor door rijmen,
240
En moest sterven als Soldaet.
 
 
 
Hy is yverig in rede,
 
Want daer is noch eene by,
 
'T schijnt een man vol geestigheden,
 
'K zou haest ramen wie het zy,
245
Naer ick aen 't gelaet bemerke.
 
'K zag hem nimmer, dat ik weet;
 
Maer dat my daer in kan sterken,
 
Is dat hy by Starter treet.
 
 
 
Niemant is 't dan Brederode,249
250
Fenix in de boertery,
 
Die de menschen, die de Goden,
 
Streelde met de Poësy.
 
Starter was zijn vrint in 't leven.
 
'T bleek ook aen zijn Angeniet,
255
Die hy, onvolent gebleven,
 
Door zijn Starter enden liet.
 
Wie zie ik zo hoflijk groeten,
 
'T is Man-groot, 'k meen Hogendorp,258
 
Met zijn Prins moort zonder voeten.
260
O wat wist die vent een slorp260
 
Uit de hengstebron te strijken!
 
Hy zet 't een voor 't aêr, dien baes,
 
Wijst my daer in zijns gelijken,
 
'K schenk u louter sinter Klaes.264
 
 
265
Konstantinus, Konstantijntje,
 
Of verzin ik my Margriet?
 
Is 't een man, een maegt, of kijntje,
 
Zijt gy 't al, of zijt gy niet?
 
Drolger grepen in het rijmen,
270
Zag men nimmer, was hy dol?
 
Zou stapjan daer van niet zwijmen?271
 
Weetje wie ik meen? van Zwol.272
 
 
 
Jephtas vader, Abram Koning,273
 
Die het goude Bybel stof
275
Pleeg te stellen ten vertoning,
 
Op het Schouburg, of hy 't hof
 
Voor had van de grote, wijze,
 
Rijke Koning Salomon,
 
Die het wil, die mag het prijzen,
280
'K zou niet willen, schoon ik kon.
 
Vondel durft zich onderwinden;281
 
Doch is onze tael gheweest,
 
Daer men zijns gelijk zou vinden?
 
Jammer dat die grote geest
285
Kan gedulden, in zijn harssen,
 
By zijn eedle Poësy,
 
Al de grillen, al de farcen
 
Van de malle Papery.
 
 
 
Daer komt Izak Vos aen hinken.289
290
'T podegra steekt daer noch in.
 
O wat heeft die gast al quinkken,291
 
In zyn Mof, en zijn Moffin?
 
In zijn niemant, in zijn iemant,
 
Daer hy niemandal geeft toe;
295
Maer deze iemant, storf als niemant
 
In het huys van Arremoê.
 
 
 
'K moet van lachen my bepissen,
 
Niet om dat ik Codde speur;298
 
Maer om zyn gelijkenissen,
300
Die hy met zo schonen kleur,
 
In Alfreda wist te malen,
 
En die Mulfert, docht, O dood!302
 
Dat dit werk veel schoner stralen,
 
Dan die grote Velsen schoot.
305
Daer is Noodmans, die de Basen305
 
Tarte met zijn rijmen uyt:
 
Maer hoe windig kon hy blasen,
 
Met het veelderley geluyt
 
Van de tromlen voor Pavyen;
310
En hoe zijn Ulisses dwaelt,
 
Die zijn twintig jarig lyen
 
By zijn Peneloop bepaelt.
 
 
 
'K zie drie Artzen van ter zijen;313
 
Barent, Klaes, en Ian Fonteyn,
315
Die wel eer de rijmerijen
 
Achten groot en maekten kleyn.
 
'T waren minnaers in haer darmen
 
Van de Poësy: maer, Ach!
 
Zouj'er over niet ontfarmen,
320
Datz'er by in Armoe lag?
 
 
 
Z'hadden haer, eylaes! ontogen,
 
Al haer glants, en al 't cieraed,
 
Datze als naakt stont voor diens oogen,
 
Die'er kon in het gewaet:
325
Daerze Hooft wel eer in kleden,
 
Daerze Huygens mee verrijkt;
 
Daerze Vondel in doet treden,
 
En daer zy door Kats in prijkt.
 
'K moet'er ietwes af verhalen.
330
d'Oudst wist van 't verloren schaep.
 
Dat belachlijk spel te malen.331
 
d'Heer noemt zijn Discipels knaep:
 
Zy den Baes hem weder, even
 
Of't een Mets'laer was, de Heer.
335
Vraegt hy naer des volcks leven,
 
Zonder beet'ring, zy dan weer.
 
 
 
Het is al verloren fluyten,337
 
Als het paert niet pissen wil,
 
D'Heer daer op; loopt dat niet buyten?339
340
't Euangely zwijgt dat stil?
 
Klaes dee my zo vaakmael zwijmen,
 
Als ik in zijn huys moest treên,
 
Door het lezen van zijn rijmen;
 
Was ik niet, hy was te vreên.
 
 
345
Barent droeg zig wat bedachter,
 
Rijmd' ook niet in overdaed.
 
't Dokterschap maekt hem gheachter,
 
Dan d'onnoosle Fortunaet.
 
Hy bespringt wel twintig Steden,
350
In zijn speeltijt op zijn reys.
 
'T was een lamte in 't spel zijn leden;
 
Schoon het anders had zijn eysch.
 
De verovering van Rhodes,
 
Danst zoo mee wat op die trant,
355
Dat een misslag al te snood is,
 
Voor die Schipper op het lant.356
 
Daer is Kemp, die met zyn Osman,357
 
Meent dat hy veel wonders zeyt.
 
Is'et zo, ik seg dan los an:
360
'T werk is vol onnoselheyt.
 
 
 
Ysselijker rijmer zag me
 
Ooyt Toneelspel brengen voort,
 
Als daer Kollem, of belagme,363
 
Zooje beter weet of hoort.
365
Daer komt lif-laf nochte lijmer;
 
Maer een grofsmit in zijn stof:
 
'T is de schrikkelijke rijmer
 
Herkmans, die het Zeevaerts lof,368
 
 
 
Met dat van de Kaelkops dichte:
370
D'ondergang van Tyrus schreef:
 
En de slag van Vlaendren stichte;
 
Daer Prins Maurits winnaer bleef.
 
'K loof dat alles kraakt' en knarste
 
In dit ysselijke werk,
375
Ja de drukpars zelve barste;
 
Borst hy niet zo was hy sterk.
 
Daer zie ik noch vier gelijken:
 
'K doolde, noemd' ik, wie daer van
 
Hoord' Apolloos prijs te strijken.
380
Wilj'er weten, 'k noemer dan.
 
Meyndert Voskuyl met zijn spellen,381
 
Daer zo weynig pit in is,
 
Dat ik 't oordeel niet kan vellen,
 
Waer in meer, waer in min is.
 
 
385
Maer zo Marten oom van Rossen
 
Was volmaekt, wat spel had hy
 
Van 't toneel niet konnen bossen?387
 
Wraek en weerwraek moest aen zy.
 
Duurkant met zijn Sestiljane,389
390
Mildert met Virginia.390
 
Leest'er, kont gy, zonder tranen,
 
Of de slecht' Harcilia:
 
 
 
Rijgse vry aen ene veter,
 
Met ons Koolvelts Hertogin,394
395
En zijn Velsen, ook niet beter,
 
Want daer steekt geen Hooftstof in.396
 
Hy pleeg nochtans veel te gelden,
 
Mogt zo slecht zijn als hy wou:
 
Maer een kender gaf geen spelde,399
400
Die 't om gelt naau lezen zou.
 
'K zie daer noch een deftig treden,
 
Op het voetpat van die vier;
 
Die kon ook zijn breyn besteden:
 
Het is Salomon Questier,404
405
Die de griexe Amadis dichte;
 
Die van Soudan Sair schreef,
 
Die zo 't out Toneel verlichte,407
 
Dat'et hem verschuldigt bleef.
 
 
 
'K zie Bodecher aen d'een zijde409
410
Met zijn Dido afgedwaelt,
 
En zijn Munt-Godin, O lijden!
 
Heeft ook ramp zijn tijt bepaelt:
 
Zy storf om Eneas wille,
 
Vol van wanhoop in de Zee,
415
Hy van razerny'er grillen,
 
Was haer lot quaet, 't zijne mee.
 
 
 
Daer's de snaek van alle snaken,
 
Roemer Visscher, meen ik, die
 
Quik, en quakken wist te maken,419
420
Daer ik Ann' noch Tessel zie.420
 
'K loof zy zijn op hooger salen,
 
By van Baerle, en de Drost,422
 
Daer de Poësy'er stralen,
 
Naer den eysch, van leenen kost.
425
Mostaert moet daer mede wezen;425
 
Want hy hier aêrs wezen most.
 
'T was een man, die ook voor dezen
 
Zeer ghezien was by den Drost.
 
'T oordeel om een spel te stichten
430
Was niet kleyn, maer groot by hem;
 
'T rijmen most voor Vondel swichten,
 
Niet het uyten door de stem.
 
 
 
'K loof zy mê by hen verwachte',
 
Die Sybil, die nu zo dicht,434
435
Dat haer voor en nageslachte,
 
Zelf de Roemers, voor haer zwicht.
 
'K wijck van 't spoor af, buyten reden,
 
Ja ik zeker, 't mag niet gaen;
 
'K moet te met wat naerder treden,
440
'K raek dan weder op de baen.
 
 
 
'T past niet dat ik zo verander.
 
'K zie daer weer een, wie of 't is?
 
'K merk het, Karel van der Mander.443
 
'K ken hem door zijn beeldenis.
445
Nieulant volgt hem, bly van herte,445
 
Die eer zeven spellen maekt,
 
Daer noch Brabant op kan tarte,
 
Mitsz'er nimmer zijn gelaakt.
 
Neffens hem staet van den Branden,449
450
Die ik t'Antwerp zag ter plaets,
 
Daer 'k hem als een os, met banden,
 
Binden wou, mits hy zoo vaets452
 
D'eygen Spaens Heydin dorst rijmen,
 
Die ik rijmde lang voor hem.
455
Och! ik moest'er voor bezwijmen,
 
En verloor de geest en stem.
 
 
 
'K moet'et nu wat kortjes maken,
 
'T is te walglijk zo veel snap.
 
'K zou'er qualijk uyt geraken,
460
Best dat ik naer 't eynde stap;
 
Daer's Stribee dan; daer's van Santen,461
 
Met een ander telloos tal,
 
En ontelbre Comeedjanten,463
 
Daer van ik wat noemen zal.
465
Daer 's de Bray, die 't al verbeelde,
 
Ioffer, Hoer of Koningin,
 
Trots als Keyzer Keyzer speelde,
 
Speelde hy voor Keyzerin.
 
Pieter Aertz', en Zacharyas,469
470
Jan de Harp, en Harripoen,470
 
Nieuwen Haen die al, die'r by was,471
 
Streelde met zijn gecx caproen.472
 
 
 
Daer's van Ilt, die van geen bingel,473
 
Maer een man wou zyn genood,474
475
En hy zag gelijk een ingel,
 
Als ik somtijts hem ontbood:
 
Nu eens buyten, dan eens binnen.
 
Nu eens daer, en dan weer hier;
 
Sildermint hy kon zo ninnen,479
480
'T was dan wijn, of 't was dan bier.
 
 
 
'T ciersel onzer eeuw toneelen,
 
Tomas Keyzer, meen ik, die
 
Ziel en zinnen pleeg te streelen,
 
Ik, als Keyzer naadren zie.
485
Die de werelt zo verbeelde,
 
Stem noch uytspraeks weerga had,
 
Zelf ook met zijn wesen speelde,
 
Als hy maer 't toneel betrad.
 
Jan van Sanen, die vermaerde489
490
Speelder op 't toneel geweest.
 
Jammer dat zijn stem veraerde:
 
Want hy speelde zo de beest,
 
Dat op 't lest de spaanse mieren,493
 
Schriklijk spookten in zijn keel;
495
Noch kon hy 't toneel verçieren,
 
Maer het schort' aen 't beste deel.496
 
 
 
Daer's de grote Vrouvertoner,
 
Die tot ouderdom zijn baert
 
Scheeren liet, wiert hij niet schoner,
500
Hy wiert leelijk uyt'er aert.
 
Zoo door outheyt, als blanketten,
 
Evenwel hy liet'et niet,
 
Voor de dood het laten zette.
 
Denk dat gy Ian Bos daer ziet.504
 
 
505
Willem Ruyter, die Presbyter,505
 
Die in Amstels proef, in 't top506
 
Van zijn outheyt, zey, voor myter,
 
Zet my nu de strontpot op:
 
Want hy zal niet qualijk voegen,
510
Volgd' hy, op 't gezalfde hooft.
 
Dat dit Vondel kon genoegen,
 
Die het hoord', is nooit gelooft.
 
Van den Bergs Adriaentje,513
 
Die 'k zoo vaakmael heb gestreelt;
515
Als ik, in haer minnebaentje,
 
Heb het minnespel gespeelt:
 
En zy kon 't zoo lijdig veelen;
 
'K schild'er weynig wie 't haer dee,518
 
Na dat Frans, de gek in 't spelen,519
520
Eerst zijn mes stak in haer schee.
 
 
 
Z'is nu by geen vreemde klanten;
 
Maer by zulcke daerse hoort,
 
En dat zijn Comedianten,
 
Daerse vaeck van is geboort:524
525
Zy is ook van zulck geslachte,
 
Want haer Zus speelt noch met vlijt,
 
En haer Vaêr, die hooggeachte
 
Speelder in zijn jonge tijt.
 
Die Jeronimo van Spanje,529
530
En de jonge Polidoor;
 
En Andronicus, waer vanje
 
Lichtlijk mee iets staet te voor;
 
Eerst op 't duyts toneel dee leven;533
 
En beschimpt' in gramme schijn,
535
Die 't veel beter verf kon geven,535
 
Datmen stoffen nam van zijn.536
 
 
 
Maer wat komt my al te voren?
 
'K zie de hinkende Vulkaen,538
 
Die ik zo lang had verlooren,
540
En die na Guinee moest gaen.
 
W'hebben Geldre deurgelopen:
 
Van die spitsbroêrs was hy een,
 
Die my hulp de paerden koopen,
 
Daer 't gebeent my van verscheen.
 
 
545
Zeker ik had geen gedachten
 
Hem te vinden daer hy treet;
 
'T was het minst dat ik verwachte,
 
Hy is speelder noch Poeët.
 
'K loof het is van Wasnaers wegen,549
550
Die zo sterk in yver is,
 
Dat hy Vaêrs Kantoor zal vegen,
 
En dat die hier schrijver is.
 
Klaas van Harten zie 'k daer hinken,553
 
Harman Keyzer, Robberts Jan,554
555
Koolvelt met zijn oogje pinken,555
 
Met noch vele, die ik kan,
 
En nooyt kon by mijn gedenken.
 
Z'hebben my al in 't verzicht;558
 
Iaze zeker, want zy wenken,
560
'K voel derhalven my verplicht,
 
 
 
Om dat schoon getal te groeten.
 
Vreugt ziet hen ten oogen uyt;
 
Elck voegt zich om my t'ontmoeten,
 
Daarom was 't niet mis geduyt,
565
Dat ik ergens plaets zou vinden,
 
Daer ik wel zou zijn gemoet.566
 
'K nader daer mee tot die vrinden.
 
Vrinden, weest van my gegroet.
 
De andere Geesten der Poëten, hem kennende, roepen gelijkerhant.
 
Welkom, welkom Tengenagel.
570
Welkom moet gy Gansneb zijn.
 
Welkom Heerschap van Ian Hagel.
 
Welkom Zon en Maneschijn.
 
Welkom, welkom Lindeblader,
 
Frik in 't voor en achterhuys,
575
Aller schelmerijen vader,
 
Broeder van het Rode Kruys.576
 
 
 
Welkom, welkom Frik in 't donker,
 
Stooker van de gayle min.
 
Welkom stateloze Ionker,579
580
Maker van de Spaensch Heydin.
 
Welkom meester in het schrijven,
 
Dat Dyane schamen dee;582
 
Zet u nu, om hier te blijven,
 
En verhaelt ons op dees stee:
585
Al uw rijmen, al uw dichten,
 
Al uw klucht' en guytery,
 
Daerge mee de jeugt ontstichten,
 
Schoon't haer een vermaking zy.
 
Zetje dan om op te lezen,
590
Wees voor ons hier niet beschaemt.
 
Gy pleegt nooit beschaemt te wezen,
 
Daer 't u somtijts had betaemt.
 
 
 
Hier's ook niemant van deez' Helden,
 
Die 't zich immer heeft geschroomt.
595
Als hy al zyn daên vertelde,
 
Schooner zo wat vuyls in koomt.
 
Wat gy wilt van Brero lezen,
 
Of van Starter, Rodenborg,
 
Of van wie dat het mag wezen,
600
'T isser, lees dan zonder zorg.
 
 
 
Ook moogt gy 't ons niet ontzeggen.
 
'T is dan quaet, of't is dan goet.
 
Mits de wetten hier zo leggen,
 
Dat elk 't zijn vertogen moet.
605
En wy hebben een Register,
 
Daer tot nu onz' werken staen;
 
Ziet'et door, niet eene mist'er,
 
Uwe moeten ook daer aen.
 
De Geest van Tengnagel.
 
Vrinden leggen zo uw wetten,
610
Recht dat ikm'er onder ken.610
 
'K wilm'er ook niet tegen setten.
 
'K dank u, dat ik welkom ben.
 
'K zal u williglijk genoegen.
 
'K hebse byme. Zetje dan.
615
Wilt u maer tot luystren voegen.
 
Hoor, de Voerman komt voor an.

Vorige Volgende

Over het gehele werk

plaatsen


Over dit hoofdstuk/artikel

titels