Devote oeffeninghe op de vijf lettere van de soete ende alderheylichste namen Iesus ende Maria

Den Credo.

Ick gheloove in eenen Godt, den Vader almachtich, Schepper van hemel ende aerde, van alle sienlijcke ende onsienlijcke dinghen. Ende in eenen Heere Iesum Christum, den eenigen gheboren Sone Godts. Die uyt den Vader gheboren is voor alle tijden. Godt, van Godt, dat licht van den lichte, waerachtich Godt van waerachtich Godt. Gheboren ende niet ghemaeckt, een-wesentlijck met den Vader, door wien alle dinghen ghemaeckt zijn. Die om ons menschen, ende om onse salicheydt neder ghedaelt is van de hemelen. Ende heeft ‘tvleesch aengenomen, door den H. Geest, uyt Maria de Maghet: Ende hy is mensch gheworden. Die oock ghekruyst is voor ons onder Pontius Pilatus: Hy is ghepassijt

[p. 63]

ende begraven. Ende is ten derden daghe wederom opghestaen naer die Schrifturen. Ende is opgheklommen ten Hemel, ende sidt ter rechterhant des Vaders. Ende sal wederom komen met glorie, oordeelen de levende ende dooden: wiens rijcke geen eynde zijn en sal.

Ende inden heyligen Gheest, den Heere, ende die levende maeckt: die vanden Vader, ende den Sone uyt gaet. Die met den Vader ende den Sone gelijck aen ghebeden, ende geglorificeert wordt: die door de Propheten gesproocken heeft. Ende eene heylighe Catholijcke ende Apostolijcke Kercke. Ick belijde een Doopsel tot vergiffenisse der sonden. Ende ick verwachte de verrijsenisse der dooden. Ende dat leven der toekomende eeuwen, Amen.