Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 1

[p. 20]

Enkel by geval.

Fillis ging eens langs het veld,

Enkel by geval;

Damon was zyn hut ontsneld
En ontmoette haar in 't veld,

Enkel by geval.

Zy was schoon en jong daarby,

Enkel by geval;

En de herder was als zy
Mede schoon en jong daarby,

Enkel by geval.

[p. 21]

 

Damon had een teder oog,

 

Enkel by geval;

 

En dewyl dit nimmer loog

 

Las men in zyn hart door 't oog,

 

Enkel by geval.

 

 

 

Fillis zag en las daarin,

 

Enkel by geval.

 

‘Fillis is het, die 'k bemin’,

 

Zag en las het meisje 'er in,

 

Enkel by geval.

 

 

 

Fillis had een teder hart,

 

Enkel by geval;

 

Zy zag Damons minnesmart

 

En dit trof terstond haar 't hart,

 

Enkel by geval.

 

 

 

Hy beminde en wierd bemind,

 

Enkel by geval.

 

‘Myn vrindin!’ - ‘Myn lieve vrind!’ -

 

‘Ik bemin.’ - ‘Gy word bemind.’

 

Zei men by geval.

[p. 22]

 

't Was een lief, bekoorlyk paar,

 

Enkel by geval.

 

Zy beminden teêr elkaêr,

 

En zy wierden dra een paar,

 

Enkel by geval.

 

 

 

‘Wie is toch die man en vrouw?’

 

Vraagt men by geval;

 

En een ieder antwoord gaauw:

 

‘Dezen wierden man en vrouw

 

Enkel by geval.’