Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 1

[p. 47]

Aan myne geliefde.
Ter gelelde myner beeldtenis.

Geliefde zielsvrindin, door liefde aan my verbonden,

Die, als de smart my grieft, myn wonden kusschend heelt,

My tot een troosteres van 's hemels gunst gezonden!

Zie hier uw' minnaars beeld.

Indien ge een kwyning leest in deze wezenstrekken,

't Is door den wreeden dwang die ons geluk verslind;

En, kunt ge in dit gelaat een' straal van vreugd ontdekken,

't Is omdat gy my mint,

[p. 48]

 

Geliefde zielsvrindin! wat ge in dit beeld moogt lezen,

 

't Is tedre min van hem wiens grootste schat gy zyt;

 

Van hem, die ramp noch smart, hoe groot die zy! zal vreezen

 

Zo lang hy voor u lyd.

 

 

 

's Vooröordeels sterke kracht bestry' myn tedre liefde,

 

Zy dryv' myn teder hart de scherpste schichten in,

 

Zy grieve my noch meer dan zy tot nu my griefde,

 

'k Ly voor myn zielsvrindin!

 

 

 

De hoop, de zoete hoop doet noch gestaag my hooren

 

Dat ik eens 't eind' zal zien van myn te wreede pyn,

 

Dat onze vaste trouw 's vooröordeels stem zal smooren

 

En gy myn gaê zult zyn.

 

 

 

Ja, schoon in 't verr' verschiet, 'k zie reeds die blyde stonden!

 

Eens word na zó veel smart de vreugd ons beider lot;

 

Eens worden wy veréénd! - zyn wy niet reeds verbonden

 

Voor 't vaderöog van God?

 

 

[p. 49]

 

En zou de bron van heil wreedaartiglyk gedoogen

 

Dat redenlooze dwang onze eeden zou vertreên?

 

Den band verbreken zou gestrengeld voor zyne oogen?...

 

Dit duld hy niet, ô neen!

 

 

 

Beschouw dan in dit beeld, ô wellust van myn harte!

 

Hem, die, in blyder stond, naar 't echtältaar u leid,

 

Het beeld uws deelgenoots in vreugdgenot en smarte,

 

Uw' gade in eeuwigheid!