Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 2

[p. 53]

Agatha.

‘Och!’ zuchtte steeds Agatha,

Door ingebeelde smart:

‘Wat is myn eenzaam hutje

Al walglyk aan myn hart!

Wat valt, in myne jaren,

Dit aklig leven zwaar!

Wat is myn eenzaam hutje

Vervelend, doodsch en naar!’

[p. 54]

 

Doch dra kwam vlugge Ergastes

 

En gaf haar liefdeblyk.

 

‘Och!’ zeide toen Agatha:

 

't Is hier toch dragelyk.’

 

 

 

Zy huwden, en haar hutje

 

Verkozen zy ter woon':

 

‘Och, och!’ roept thans Agatha:

 

Wat is myn hutje schoon!’