Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Ik benijd u

Ik benijd u, o wind!
Als mijn liefste dartelt door 't groene veld,
Wie is 't die haar vergezelt?
Die speelt met haar blonde lokken,
Die met haar durft stoeien en jokken.
Die haar streelt aan de wangen, haar kust voor de mond,
Die haar drijft voor zich heen en haar beurt van de grond?
Gij zijt het, o wind, ik benijd u!

Ik benijd u, o zon!
Als mijn liefste 's morgens haar leger verlaat
Wie is 't die zo loerend voor 't venster staat,
Die niet moe wordt haar te beschouwen,
Als ze al heur schoon gaat ontvouwen,
Die haar toelacht en toelonkt, zo driest en zo stout,
En met wie zij haar morgengesprekken steeds houdt?
Gij zijt het, o zon! ik benijd u!