Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 14]

De herfst

De herfst,
met gebroken bretels zwiepend over z'n schouders,
z'n broek tot op z'n knieën afgezakt,
slenterde luid mompelend de straat af
en keek nog eenmaal
naar mij om.

jij bent 't
riep ie
die de bomen tierend aan hun schouderbladen rukt
die geraamtes van bladeren maakt
die waanzin en verdriet zaait
in kamers en in kinderstemmen:
ze zouden jou jouw hersens met 'n riek moeten pletten!

En ik, Aliesje
stond met verstikte stem
m'n armen om 'n boom geslagen
te huilen.