Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 32]

Fabeltje
(over de mol, kever, krekel, mier, sprinkhaan of wat 't dan ook heeft mogen zijn; aanschouwelijk verteld)

Met de rode spikkels
van de geroofde kriekels nog om z'n bek
wroette-n-ie zich boven de grond:
‘ha, ha’
als 'n reuzeluis véérde-n-ie uit de zwarte aarde omhoog
en zette-n-'t op 'n lopen
onderwijl ja onderwijl
krukjes fabricerend
uit zwart vermolmd musterdhout
voor 't geval ha ha
hij z'n beste beentje niet meer voort zou kunnen zetten
‘wie krijgt mij!’
schilfertjes waaiden op
bij 't kerven van de krukjes
die... die...
die nodig waren ja
want daar ging ie
glippend over 'n slakkespoor
en toen
toen futselde-n-ie de krukjes
onder de oksels van z'n pootjes
en rende, rende door
voor z'n leven
en lachte
‘ha, wie krijgt mij
ik kan rennen, lopen, springen
wie krijgt...’
bats, daar lag ie
want: de krukjes waren vermolmd
en 't gevaarte...
't gevaarte ging voort
en verpletterde-n-'m!

[p. 33]

 

moraal: zo ziet u

 

lach nooit

 

voordat u zeker weet

 

dat uw krukjes niet vermolmd zijn.