Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 91]

Furor poëticus
Opgedragen aan Aliesje, Annemieke en Henna

Als de treden van m'n poëzie zijn afgesleten
zal ook ík wel verstommen.

Nu nog springt 'r op gezette tijden
'n spaak uit m'n dichterlijk wiel
en ranselt de koude
zet 'n kras op de rots van m'n dichterlijk zelfvertrouwen
en zeg ik vol liefde:
‘voor jou, omdat je de muizen van m'n waanzin
hebt gekust’.

Maar als ook 't afval is opgekocht
en de kopsleutel zal zijn verloren
om de loer
die de dood
als 'n moer
draait om m'n nek
te lossen,

dan zal 'n krekel, bij nacht,
opkruipen uit de grond
en klimmen naar m'n kruis
om te bevestigen 't vonnis
dat al zolang eerder over mij werd geveld:
‘Zijn leven was niet onverdeeld verdienstelijk
maar dan toch der waanzin gewijd!’