Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 101]

V

Niemand wist dat je zo muzikaal was.
Je had, in 't holst van de nacht, 'n kamerstukje
gekomponeerd, geschreven voor één luit, één krukje,
één zaag ('n zingende!) en twee trekharmonikaas; gras

liet je 'r niet over groeien, je dirigeerde 't orkest
en daarbij ook nog zóng je: o, wat zong je mooi!
over lief en leed, over eikels met bultjes: te hooi
en te gras sleepte je alles te pas. 't Best

vond ik - iedereen was nog in z'n schik - 't slot,
daarin zong je, naar mijn mening, wel zowat alles kapot

aan wat 'r daarvoor nog aan leven had gedaan:
m'n oude vader lag volledig voor pampus

en wat de ‘elektriek’ betrof: nu weer ging de lamp 's
aan en dan weer uit: werkelijk, ik zag je nog nooit zo voldaan!