Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 111]

V

We zouden de eerste partij 's anderendaags spelen,
maar toen we ons aan 't bord hadden geschaard
en jij je hand had uitgestrekt naar 't paard
dat zich daar gruwelijk scheen staan te vervelen

en met 'n knak was omgezwikt en 'r zowat levenloos
bij was gaan liggen, toen stond je op en zei:
‘Nou zullen we 't hebben, ik pik 't af, mij
krijg je zover niet om met dat rotspul te spelen!’ en boos

beende je weg, heftig pratend
in jezelf en mij, o god, in opperste verwarring achterlatend

want: ik had zó m'n best gedaan om alles in
orde te krijgen!, en ik had 'r zo m'n zin

op gezet om je nu ook 'ns op 't scháákbord te ontmoeten...
dat ik twee dubbeltjes van je traktement aftrok! als boete!