Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 145]

't Flatje

't Was vroeg, je lag nog in je nesje, je grauwe
haren krieuwden jolig onder je petje uit, je sigaretje
bungelde en slungelde zo achteloos: 'n sletje
leek je wel. Toen heb je verveeld je krant toegevouwen

en je hebt gezegd - je gaapte! -: ‘We zouwen
maar 't best kunnen verhuizen, want 't is geen pretje
hier weg te teren’, zei je, ‘voor 'n flatje
is heel wat te zeggen’, en je nam nog 'n duimpje douwe

egbert pruimtabak - die had je nog 'n hele zak! -
en keek mij daarbij schuins aan. Op m'n gemak

voelde ik me geenszins, 't stond me niet aan, maar ik schikte
me schijnbaar toch, hoewel: toen je flatje zo onbedaarlijk fikte,

had ik even 't gevoel dat je argwaan had geroken,
dat je wist dat ík 'r de brand in had gestoken!