Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 152]

Dvórak

Je was al weg van Beethovens Mondschein-Pathétique,
maar bij Bachs Brandenburgs Konsert Nr 2 F dur
raakte je toch wel helemaal in vlam en vuur,
en toen Liszts Liebestraum zo sierlijk en chique

ten gehore werd gebracht dat je in handgeklap
en voet- en vuistgeroffel uitbrak, en je bij Debussy's
sonate 'n dans uitvoerde, op z'n echt Kozakken-Russisch,
en je ook nog, zo heerlijk soepel en rap,

ballette op Schuberts o zo lichte Forellen-Kwintet -
't was begrijpelijk. Ook dat je toen Mozarts Klarinettenkonsert

zo vol glans en schittering werd ingezet
je op 'n lichtzinnige manier zo vrolijk werd, -

maar, in godsnaam, waarom was 't nu juist bij Dvórak
dat je zo hevig en hopeloos in schelden uitbrak?!