Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 180]

't Indianengraf

We hebben op zolder 'n graf gedolven
voor 'n Indiaan (door 't hoofd geschoten);
we legden z'n revolvers met de kolven
in z'n hand, want: ‘'t Is niet uitgesloten’,

zei je, ‘dat ie ook na z'n dood
z'n huid nog heeft te verdedigen’.
Je haalde uit de kelder 'n groot brood
en 'n ui om z'n uitrusting te vervolledigen.

Voorzichtig vierden we de touwen,
je keek bezorgd; je vroeg opnieuw: ‘Zouwen

z'm...’; ‘Nee’, zei ik, ‘hou nou op met dat gezeur,
weet je, met de dood verdwijnt de kleur,

als z'm ook ginds niet zouden verdragen,
dan hadden z'm nu al lang z'n kist uit geslagen!’