Emblemata aliquot selectiora amatoria

[p. 4a]

[Amantis veri cor, ut speculum splendidum.]

Plutarch.
Amantis veri cor, ut speculum splendidum.

Vt purum, nitidum, haud fallens speculum decet esse;

Sic verus quoque sit, non simulatus Amor;

Verum candidus, & qui animum fert fronte in aperta.

Conveniunt dolus, & fucus amorque malè.

Een spieghel ongevalst moet zijn in haer vertonen.
Oprecht en ongheveynst moet zijn een minnaer goedt,
Zoo hy van buyten schijnt, moet tuyghen zijn gemoedt,
Want valscheyt ende Liefd' by een niet konnen wonen.

Comme le miroir rend la face qui se mire
Toute telle qu' elle est, de mesme doibt l'amant
Se monstrer au dehors, comme au coeur il se sent:
Il faut que le penser soit conforme á son dire.

[p. 4b]