Q. Horatii Flacci Emblemata

[p. 6]

[Lofdichten]

Hactenus argutis numeris nisi Horatius aures,

Impleui, doctos impleo nunc oculos.

Moecenas, Ploti, Valgi, qut saepè rogatis,

Aures vt totos vos superi facerent;

Cùm recito ridens Satyras, atque ore Latino

Cùm mea Musa modos temperat Archilochi.

Nunc Iunonis aues, aut toti optabilis Argi,

Aut caelum, toti sine oculi sieri.

Pluribus, vt, spectare uieae vestig a mentis

Atque animi species, luminibus liceat.

Venisti Bataue ad summum. quod tot scholiostae

Galli, Itali, Flandri, non potuere, facis.

Quid tibi pro studiis longoq́ labore reponam

Vaeni? non nostrum, Caesaris illud opus.

S. Vaenius.

Quale apud Ausonios veteri certamen in aeuo

Roscius ingenti cum Cicerone fuit,

Cùm pater orchestrae gestus digitosq́ loquaces

Opposuit tanti viribus eloquii:

Aut louis vt magni quatientes sidera nutus,

Et caput, & sacri verticis omne decus

Maeonidae pugnans cum maiestate Camaenae

Phidiacum Graios cernere fecit ebur:

Omnia sic doctas quibus implet Horatius aures

Vaeniadae nobis exhibuere manus:

Sic Romana fides caelo est aequata Batauo:

Respondet numeris linea quaequae suis.

Viueret ô vtinam regum Tyrrhena propago,

Ferret vt hic etiam praemia digna labor:

Tu quoque, Flacce, tuis deberes versibus illum

Dicere, qui versus monstrat in aere tuos.

Quicquid de Thressa legitur testudine, credo,

Ex quo etiam surdis scit tua Musa loqui.

H. Grotius.

[p. 7]

Quantum Pictura valeas, quantumq́ Poësi,

Iamdudum cunctis, Vaenie, perspicuum est.

Ast Philo-quid Sophiae studiis impenderis; istae

In Flacuum viuae perdocuêre notae.

Macte! tibi aeternum pepererunt haec tria nomen;

Excellens Pictor, deinde Poëta, Σοϕος.

I. van Haecht.

Socraticos fontes, & linguae diuitis vber,

Et quicquid sacri porticus omnis habet,

Quicquid Democritus risit, vel fleuit vbique

Qui sapiens caecum condidit auctor opus.

Et quicquid Samiae dixere silentia linguae,

Et qui sollicitos non putat esse Deos;

Vidit, & exiguum constrinxit Flaccus in orbem

Nuìlius addictus verba magistra sequì.

Vidit & Ottonis mens aemula; nec mora caelum

Sumpsit, &, Hinc nobis gloria surget, ait.

Hactenus humana sapienta voce locuta est,

Nunc primum humana pingitur illa manu.

Daniel Heinsius in Museio V.C. Petri Vaenij

Docti animam Flacci qui reddere possit, is vnus

Ipse fuit Flaccus mens & imago sui:

Flacci animae possit qui iustum appingere corpus

Flacci olim extincto corpore, nemo fuit,

Nemo fuit, nemo, nostri nisi seculi Apellis

Vnius Ottonis ingeniosa manus.

Ille Venusinum sic exprimit arte venusta

Spiret vt addubites Flaccus, an ipsa Venus.

Flacce dabis veniam, multum tibi dexter Apollo,

Plus etiam tribuit Vaenia dextra tibi.

Ille loqui blandum docto dedit ore, colore

Vaenius & solido gratius ore loqui.

Max. Vrientius.