Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Goeroe (1968)

Informatie terzijde

Titelpagina van Goeroe
Afbeelding van GoeroeToon afbeelding van titelpagina van Goeroe

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.44 MB)

Scans (4.83 MB)

XML (0.13 MB)

tekstbestand






Genre

proza

Subgenre

roman


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Goeroe

(1968)–Ewald Vanvugt–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Uit het verborgen leven van Jezus


Vorige
[pagina 111]
[p. 111]

Boek 11
in dit licht

Zon weerkaatst in volle Maan in wijde ruimte boven bergen en zee op Aarde.

Over zee en rotsen wervelen nu venijnig koude windstoten achter en over elkaar aan.

Daar tussendoor knappert vuur in een wit huisje met dikke muren bovenop de hier hoogste vlakke bergtop. De nacht is helder bespikkeld met levend licht van verre planeet of opgewonden gloeiend blokje hout of...

Die onbewogen cirkelronde maan is fel gat in zwart ruim.

De magere jonge man in het huisje met de grote ramen naast het vuur is gekleed tot op zijn blote voeten in rafelig repen deken. Zijn lang haar is ongekamd rond zijn hoofd op borst en schouders, verknoopt met allerlei harde brokjes. Naast de haard onder de ramen liggen stapels droge brokken hout voor dagen gesprokkeld. Niets te eten in huis.

Jezus kijkt met grote ogen in maan of in vuur, soms even naar het bed naast hem op de rieten mat. Hij

[pagina 112]
[p. 112]

ademt 11 keer zo angzaam als in zijn vorig leven. Jezus glimlacht vaak, zo zwak bijna bewusteloos.

Opeens nadert aan de heldere hemel uit het westen een grote zwarte regenwolk met een dik hoofd en uitgespreide armen. Snel vliegt deze reus door de lucht, precies met hoofd en uitgestoken mond het eerst bij de maan.

De man eet de maan die de wolkrand wisselend belicht, en zo het mannengezicht met de smaak van de maan verschillend doet wringen.

De zwarte reus zeilt tegen de donkere lucht met uitgespreide armen over, en pist even kletterend waar hij plagend langsgaat. Aan zijn rug komt uit open benen gelukkige maan terug!

Jezus geniet aandachtig. Met wat blokken stookt hij het vuur op - met al die gebrekkig sluitende ramen is dit huis moeilijk te verwarmen.

Beter dan geen vuur als het koud is zelfs op tochtige plaats vuur maken. De jongen heeft het vuur liever kort hoog opvlammen dan laag flakkeren. Alleen het gezicht van die vlammen al...

 
Nu Jezus in vuur kijkt
 
water proeft
 
lucht betast
 
aarde ruikt
 
hoort hij dit gesuis...

Ik zag in de wolk een mens omdat ik zelf een mens ben!

Maan, zon, vuur - alles hetzelfde in verschillende vormen:

[pagina 113]
[p. 113]
 
Oerzon, vader van onze zon en alle zonnen,
 
heerlijk dichte trilling,
 
ik bezing je
 
& probeer je altijd te herinneren
 
hier gevangen in mensenlijf om mensenspel mee
 
te bewegen.

Nu wil Jezus van jongen blind rond rennen, opeens volwassen best mens zijn?

 
Een pluizig zaadje komt binnenwaaien...
 
Volgevreten asceet!
 
Zacht, zacht, zacht...

Altijd langs kortste weg beste deel gratis. Jij moet prachtig zijn om dit zo maar te wensen!

Nu hij weet in wat voor een plant hij leeft, lijkt het moeilijk weer te gaan bewegen tussen

 
machienslaven
 
en hun saaie spelletjes te maken
 
verdwenen in voorwerpjes.

Weinig weten zij, en willen dat niemand iets weet van hun misdaden tegen zichzelf en alle anderen. Zij willen geen moeite doen om zichzelf te kennen want...

 
Waarom niet ieder altijd overal in dit heerlijk
 
groot geluid van licht & donker geniet en vormt
 
is niet alles de schuld van speciaal deze
 
omgeving waarin toevallig wordt geleefd
 
(en die altijd soepeler kan - zeker zolang
 
massa's hongeren en zonder te denken bevelen opvolgen)
[pagina 114]
[p. 114]
 
in de beestennatuur
 
wordt doodgebeten
 
of in éen massakleur en -sleur meebestaan.

Nu leeft Jezus van het Noorden in de honger derde wereld. Nooit bestond zoveel menselijke hebzucht, waanzin en ellende!

De man staat op en wankelt langzaam op 2 benen uit het dik lemen huisje in deze zuivere nacht.

Sinds eeuwen verbuigen mensen mijn leer van liefde tot boeken vol regels om een rotte samenleving van ingebeeld bezit bij elkaar te houden tegen ingebeelde vijanden. Dus...

...verborgen in verknipt ingewikkelde sistemen willen ze vergeten hoe ze op alles antwoorden met de eenvoudigste dierinstinkten.

 
Om niet verbitterd te raken kun je in jezelf
 
de zachte kern koesteren
 
die in dezelfde kracht zelfs duivels drijft
 
en de bladeren
 
en de kudden inktvissen.

Jezus staat nu op de ravijnrand 11 palmbomen hoog boven zee. In het maanlicht siddert de waterwoestijn onder windstoten in verspreide velden verschillende rimpeling.

 
Wat een licht!

Nu bestaat overal ruimte: buiten & in de zichtbare vormen, verdichting van deeltjes.

(Mens met verlengde tong omgekruld in keel, ademt door huid.)

Jezus' armen zwaaien door de lucht en laten spran-

[pagina 115]
[p. 115]

kelende paarsgroene golven langzaam dovende vonkende na

tot alleen dit lichaam van licht vuur vermengt met vuur

en elk element puur vermengd met zichzelf verder bestaat.

De ijskoude wind. Heeft het gesneeuwd? Zand in maanlicht.

Precies over de ravijnrand zijn grenzen haarscherp en bestaan niet.

Alle aangeleerde zwaarte en diepte verschillen vergeten...

Nu ik hier vlieg over die ene grens tussen 2 werelden zal ik terug tussen de mensen steeds opletten en vechten om het juiste te kiezen tussen wat zij als gemeenschap goud fout vinden, en wat seint mijn eigen gevoel.

Een steil pad slingert door bergen en steden. Vooraan op dit pad loopt Jezus kalm op handen en voeten.

Weer donderen van bovenaf de berg langs de steile muur wat rotsen in de branding! Barsten de rotsen? Slaan de naden in het gestold lava opeens diep wijder?

Brokkelt de bovenrand van de berg af?

 
Weten, leven, meespelen.
 
Sterven en sterven.
 
Leven en leven.
 
In elke vorm je trilling bewust aangepast opstuwend doorgeven...
[pagina 116]
[p. 116]
 
En in dit licht ga jij zoals je gaat:
 
Alles heel goed,
 
gelukkig werken aan beter.

Let vooral op je langzame adem... hahu!

Ffffff...


Vorige

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken