Over-zeesche zege en bruylofts-zangen (1637)

Over-zeesche zege en bruylofts-zangen

(1637)–Jan van der Veen– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


Graaf Ian van Nassouws water-zvcht. IA Schipper Jan 't is waar: dat die in't Water smoren En zijn in't minste niet tot Galge of Rat geboren, Dat bleek wel an-de Maats die ghy ter zeewaart brocht, Die smachten vande drooghte, of stikten inde vocht, En ghy (alsoo men meent) zijt desen dans ontvlooden, Neen Schipper Jan, o neen: Ghy zijt een vande dooden, Ghy zijt een levend' Lijk, want heete bange lucht Gaf u een strenge loop, en bracke Water-zucht. Een strenge loop: dat is de vlucht, De tranen: bracke water-zucht, De vlucht maakt ook wel achterlast, Daar 't bracke water wel by past. DOe de Bergen swanger waren Schrikte yeder voor het baren, Want een Monster (soo-men riep) Is de vrucht, die ons sal tergen, Raat, wat baarden doch de Bergen? Een kleyn Muysjen, dat sey piep. Schipper Jan den wreden wreker, Donder maker, Blafen breker, Wou de Geus met hair en huyt (Soo het scheen) de Kop of bijten, Na dit pochen, beiren, krijten, Quam het op een Mossel uyt.
[pagina 20]
Neen (wat seg ik) 't was soo veel niet, Neen soo veel en was u deel niet, Lieve Jan, met al u hulp Met u Specken, Walen, Mossen, Met u rafen, blafea, possen, Wont ghy niet een Mossel-schulp. Meent ghy soo de Bot te gallen? 't Is te mal om of te kallen, Dit is slimmer noch als slim, Slordiger als schyte-broekje, Schaamt u in een duyster hoekje, Wech, ghy stinkt Jan Isegrim. Waart ghy niet van de eer geweken, Schaamte soude u 't herte breken Door de schand' die u ontmoet. Doch de eere kunt ghy myden, Daar-om hebt ghy lust te stryden Tegen u gemoet en bloet. Dus wat baat het dat de Zeeuwen U een schip vol spot na schreeuwen, En dat Ne'er-landt u verwijt Een gehele zee vol schanden, Dat het klinkt door alle Landen, Nu ghy zijt de schaamte quijt. En of Borgers, Visschers, Boeren Over al den Bek soo roeren Datter aarde en lucht of waacht, Dat de vrouwen daar van singen, Dat de kind'ren daar van springen, Als ghy nergens na en vraacht. En of al de Bootsgesellen U wat met de zee-vaart quellen, Ende roepen Schipper Jan, Schrale Veerman van Ter-Tolen, Heeft sijn eygen eer bestolen, Dat en trekt ghy u niet an. Dat Matroos u komt bespotten, Van u vremde vloot en vlotten, Van u ongemeen bedrijf, Van u pleyten, pramen, schuyten, Dat sy lachen, jouwen, fluyten, Dat en raakt u niet an 't lijf. 't Schaad' niet dat een lichten zanger, Zingt van Jan de Mossel-vanger, Die ontrent Sint Annen-Iandt, Met een vloot van Mossel schepen, Bleef omcingelt en benepen, Dat en acht ghy voor geen schandt. Wil-men ook ten quaetsten duyden, Dat veel duysent Mossel-luyden Quamen door u tot den val, Doe ghy leegh weer-om most varen, Dat u krevelden de hairen, Dat is ook al niet met al. Of ghy schoon so schandig vluchten, En gaaft duysent water-zuchten, Doe 't soo branden achter 't gat, Doe 't u was soo na gebrouwen, Dat u docht de ziel te spouwen, Tut, tut, tut, wel wat is dat. Wil den Jager u begecken, Toont hem eens sijn oude vlecken, Wijft hem na de Veluw weer, Doch daar dorst ghy niet of seggen, Want daar liet ghy 't lelijk leggen, Dan wat geest ghy om de eer. Of u Vedder, uwe Roede,Ga naar margenoot+ U noemt schant-vlek vanden bloede, En u Broeder hoog befaamt Scheld't op u verbastert wesen, O dat sal wel dra genesen, Want in u is eer noch schaamt. Onbeschaamde prickel stoter, O u onheyl wert veel groter Soo ghy blijft den ouden Jan, Jan en weet van geen geruchten, Jan is besich met het vluchten, Nu goe reys Jan Mossel-man. Graaf Ian is op de vlucht, En krijght weer spoet en heyl, De winden die hy Zucht, Die vliegen in het Zeyl.

[pagina 21]
Een bevaren man an 't Roer. Siet wat een aardigh volk dat stroom en zee wil bouwen, De Prins van Barbançon, die sal de Fock' uyt houwen, Den Admiraal die nat't, Graaf Jan is op de plecht, En past wel op het Roer, soo Schipper Jan Stuer Recht. Stuer Recht. J. vander Veen Daventr.	margenoot+ Prince van Orangien. Maurits van Nassouw.

Vorige Volgende