Kroone der vier hooft-deughden

[fol. *4v]

Aen Mijn-heere Ernest van Veen, op sijn Boecksken van de vier Hooft-deugden.

Die wilt eer' in 't schrijven halen,
Moet sijn-selven eerst bepalen,

End' iet nemen by-der handt,

Naer 't begrijp van sijn verstandt.

Dan magh hy de penne wenden,
Om te raken tot het ende,

Tot het endt' en komen uyt

Om te maken sijn besluyt.

Maer, ô Vaeni, wat een dinghen!
Ghy beghint een liedt te singen

Van Vier Deughden in 't ghetal,

Maer die treffen boven-al.

O! waer hebdy dit ghesoghen,
Dat ghy ons hier stelt voor oôghen?

Hebdy niet een ander' stof

Om te voorderen uw' lof?

Neen, hoe-wel ghy ander' vonden
Hebben mooght, en vaste gronden,

Even heeft u dit behaeght,

Ten versoecke van een Maeght:

Van een Maeght, uw' lieve Dochter,
Die daer-door beweeght, nu lochter

Magh bewandelen den pat,

Die-se kloeck heeft aen-ghevat.

Heeft sy haer tot Godt begheven?
Ia sy: wijs'lijck, om te leven⁺

In een slot, om hare jeught

Te beprickelen ter deught.

Met de menschen soo te hand'len,
Is rechtveerd'lijck soo te wand'len,⁺

Dat-men ieder sonne-schijn,

Godt op-draghen magh het zijn.

Hier en magh niet zijn vergheten,
't Sober drincken, 't matigh eten:⁺

VVant ghewis, daer dit gheschiet,

Daer en heeft den Duyvel niet.

+ VVijsheydt.

+ Rechtveerdigheydt.

+ Matigheydt.

[fol. *5r]

 

Oock soo sal de Sterckheydt groeyen,⁺

 

Om de wereldt te verfoeyen,

 

Om haer' pracht, en haren spoet

 

Te vertreden onder voet.

 

Sier, ô Maeght! van Godt te krijghen,

 

Om de wereldt te vertijghen:

 

End' aen-siet met teghen-span

 

Al wat d'aerd' u bieden kan.

 

Zijt ghy aen den Hemel plichtigh,

 

Lieve Bruydt? soo zijt voorsichtigh,

 

Recht, en matigh, ende kloeck,

 

Dit 's de lesse van dit boeck.

 

Maer ghy hebt uw' jonghe daghen

 

(Soete Maeaght) Godt op-ghedraghen,

 

Om te leven in een' stilt',

 

VVaer-in ghy volherden wilt.

 

Doch om u een spoor te gheven,

 

Siet maer 't eynde van u leven,

 

Siet hoe ghy wel scheyden wout,

 

Siet wat ghy dan niet en sout.

 

O! hoe komen alle menschen,

 

In hun uyterste te wenschen,

 

Hier te hebben soo gheleeft,

 

Dat het hert' dan niet en beeft.

 

O! te vallen in het oordeel,

 

(Niemandt sal daer hebben voordeel)

 

Van den scherpen Rechter-stoel!

 

O! wat hert-zweir, wat ghewoel,

 

VVat benoutheydt, schrick end' huylen!

 

O waer sal den sondaer schuylen!

 

Als den Hemel, aerd', end' al

 

VVraeck en recht vereysschen sal?

 

Maer om u hier-af te hoeden,

 

Hebdy wijs'lijck gaen bevroeden,

 

Om te kiesen d'enghe baen,

 

Die u leert recht-henen gaen.

 

Leert recht-henen gaen, ja loopen,

 

Om het oordeel af te koopen,

 

Soo met Onderdanigheydt,

 

Armoed, ende Reynigheydt

+ Sterckheydt.

[fol. *5v]

 

Als met bidden en versterven,

 

Met boetveerdigheydt en derven

 

VVat de drift en vuyl bejagh

 

Van het vleesch voor-stellen magh.

 

VVat ghy bidt, dient tot versoeningh',

 

VVat ghy vast, dient tot voldoeningh'

 

Van de seylen, die misschien

 

Moghten hier oft daer geschiên.

 

Gaet, en wilt kloeckmoedigh strijden,

 

Maer waerdeert in al u lijden

 

D'onwaerderelijcke Kroon,

 

Die ghy hoopt tot uwen loon.

L.B.

ORnatam monisibus Filiam Ierusalem Donimus concipivit: & videntes eam Filie Sion Beatiimam praedicaverant, dicentes: Vnguentum effusum nomen tuum. Eccl. Offic. De Dochter van Ierusalem met juweelen fraey verciert heeft den Heere begeert, ende de Dochters van Sion haer siende, hebben haer d'alder-heylighste ghenaemt, segghende: Vvy en name is wel-rieckende uyt-ghestorte olie.

Vis scire, quales Dominus quaerat ornatus? habeto Prudentiam, Iastitiam, Temperantiam, Fortitudinem, his Caeli plagis includere. Nihil hoc monili praetiosius, nihil hâc gemmarum varietate distinctius, ex omni parte decoraris, cingeris atque protegeris: & ornamente tibi sunt & tutamini: gemmae vertuntur in scuta. S. Hieron ad Nepotian. Epist. 2. Wilt ghy weten wat vercierselen dat den Heere soeckt? hebt de Wijsheydt, Rechtveerdigheydt, Matigheydt, ende Sterckheydt; met dese tapijten wordt den Hemel besloten. Daer en is niet kostelijcker als dit juweel, niet meer verscheyden als de diversiteyt van dese juweelen, van alle kanten wordt ghy verciert, om-ringhelt, ghedeckt, ende sy zijn u tot vercieringhe ende bewarenisse, de bagghen worden in schilden verandert.