|
| |
| |
| |
D. Liederen, Op de Komste en Geboorte van Christus.
De Lofzang van Maria. Uit Luc. I:46-56.
XI. Lied.
Voize Psalm XXVI.
1. O Gy myn Ziel verhef den Heer,
Geef, geef der Godheid eeuwig eer, Wil U,
myn geest verblyden: Wyl God myn God
en Heiland is; Hy trekt my uit de duisternis
Van laagheid smaad en lyden. Hy heeft Zyn
gunstryk aangezicht Tot my gewend, my
opgericht, Ik zal zyn goedheid pryzen: Hem
| |
| |
bid ik in zyn Tempel aan, Hy heeft een won-
derwerk gedaan; Ik zal Hem eer bewyzen.
2 Zyn Naam is Heilig, en Zyn Kracht
Veel hooger dan al 's Waerelds magt; Hy
heeft hen, die Hem vreezen, Zyn Gunst en Zyn
Barmhartigheid, Van Eeuw tot Eeuw hun
toegezeid, Getrouwelyk beweezen. Zyn Arm
weerstaat het trots geweld, Daar Hy verstrooit
en nederveld Wat zich dorst stout verheffen;
Hy rukt den Hoogmoed van den Troon, Hy
| |
| |
zal Zyn haatren hen ten loon, Door 't zwaard
3 Het nedrig Volk, dat 's Heeren Woord,
Hoogschat en uitbreid zoo 't behoort, Wil God
met goed vereeren: Hy schenkt den Honge-
rigen brood, De Rykaart moet door hongers-
nood Zyn krachten zien verteeren. Hy denkt
naar Zyn Barmhartigheên, Aan 't geen dat Isrël
heeft geleen, In 's Waerelds wildernissen; Hy
Red het als het Hem behaagt, Wyl Hy dit
| |
| |
Volk op 't harte draagt; Zal 't Zyne hulp
4. Dus was voorheen aan Abraham, En Zy-
nen Godgewyden Stam, Belooft en duur be-
zwooren; Dus was den Vaderen voorspeld,
Dat, uit hun Kroost een magtig Held, Tot
troost zou zyn gebooren. Thans zie ik dezen
blyden stond, In 't Heil dat my door 's Hee-
ren mond Is toegezegt van boven; Myn Geest
gees nu der Godheid Eer, Myn Ziel, myn
| |
| |
Ziel prys nu den Heer, En wil Hem eeu-
| |
De Lofzang van Simeon Uit Lucas II:29-31.
XII. Lied.
Voize Psalm III. Of eigen Wys.
1. Nu laat Gy Heer Uw Knecht, Ge-
lyk Gy hebt gezegt, In vreugde heenen vaa-
ren; Wyl zich Uw Zaligheid, Den Volkeren
bereid, Aan my komt openbaaren.
2. Een Licht wiens Heerlykheid, Is door
| |
| |
't heelal verspreid, Dat, door Zyn held're Straa-
len, Den heidenen, alom, Verlicht, en 't Joden-
dom, Uw Volk, doet eer behaalen.
| |
Het Oude LIED. Nu kome der beidenen Heiland.
Verbeeterd, en van onschriftuurlyke spreekwyzen gezuivert; doch behoudens de Oude Voize.
XIII. Lied.
1. 't Heil der volk'ren dat nu daagt,
In het Kind der reine Maagt, Doet verwon-
derd, 't gantsch heelal, Juichen op dit vreemd
| |
| |
2. Niet uit bloed of Zaad des Mans Maar
door 's Geestes kracht en glans Is Gods
Woord geworden Mensch, Aller Volkren Licht
3 Ziet, een Maagd bezwangerd baart, En
blyft echter kuisch bewaard; Ja, terwyl zy
baart Gods Zoon Blinkt zy met der deug-
4 God, Die Magtig was en Ryk Werd den
| |
| |
Armen Mensch gelyk; Hy, der Heem'len
Vorst en Heer; Kwam om ons op d'Aar-
5 Hy Die eerst verscheen op Aard, Voer
ook weder Hemelwaard, Hy verliet dit laa-
ge stof En prykt nu in 't Starren-hof.
6 Zyt G'Uw Vader daar gelyk, Jesus! breid
dan ook Uw Ryk Gunstig uit, bewaar Uw
Kerk En verbreek des Vyands werk.
| |
| |
7 Dat gelyk den donkren nagt Nieuwe glans
word aangebragt, 't Rein Geloof, door straal
by straal, In ons met meer luister praal.
8 Lof zy God op Zynen Throon: Lof zy
Gode 's Vaders Zoon: Lof zy God den Heil-
gen Geest: God Drieënig zy gevreest.
| |
| |
| |
XIV Lied.
Op de voorige Wyze. Of gelyk Lied LIV.
1. God Zy eer aan allen oord Die ver-
vult 't beloofde woord Die aan Zondaars
troost en raad Zond door 't waare Vrou-
2 Dat der Ouden Vad'ren Schaar Wensch en
hoogst verlangen waar', Dat zy hadden lang
verwagt En voorzegt, is thans volbragt.
| |
| |
3 Sions Hulp en Abrams Loon, Jacobs Heil
Marias Zoon, Vreede Vorst en Wonderheld,
Heeft zich in onz' plaats gesteld.
4 Welkom dan myn Zalig Heill Myne vreugd
gaat boven peil; Baan toch in my nu uw pad:
Ach! dat U myn Ziel bezat.
5 Wil ô Koning binnen treên, Ik behoor aan
U alleen; Roei, gelyk Gy gaarne doet, Alle
| |
| |
6 En, gelyk Uw komst wel eer Vol van goed-
heid was, o Heer, Laat my dus tot allen tyd
Door Uw Goedheid zyn verblyd.
7 Schenk Gy aan myn harte troost, Als het
zwak, van schaamte bloost: En des Satans lis-
tigheid My te jammerlyk misleidt.
8 Tree den Slangen kop aan stuk, Dat ik vry
van angst en druk In 't Geloofbevestigt blyv',
| |
| |
9 Op dat, als Gy Leevensheer Heerlyk komt
als Richter neêr, Ik moog vrolyk tot U gaan,
En voor Uw Gericht bestaan.
| |
Een Lofzang wegens de Geboorte van Christus.
XV Lied.
1 Gelooft zyt Gy tot allen tyd Heer Je-
sus, die geworden zyt, Uit eene Maagd, waar-
achtig Mensch, Der Engelen Vreugd, der
Vad'ren Wensch. Halleluja.
| |
| |
2 Des Eeuw'gen Vaders Eenig Kind, Men
in eene Kribbe vindt; Met ons elendig vleesch
en bloed Bekleet zich 't Eeuwig Zalig Goed.
3 Dien 's Waerelds omtrek nooit besloot,
Ligt hier in Marias schoot; Die alles op zyn
wenk verricht, Zag men een Kind een teeder
4 Het Eeuwig Licht, al scheen het klein, Maakt
de Waereld licht en rein, Het Schynt ook mid-
| |
| |
den in den nacht En heeft ons 't Kindschap
5 Des Vaders Zoon, God van 't heelal, Werdt
vremdling in 't tranendal, Hy rukt ons
uit het morsig slyk, En plaatst ons in zyn
6 Op dat Hy onzer Zich erbarm, Kwam Hy ne-
der naakt en arm, En Hy beschenkt ons met
een Kroon Als die der Englen voor zyn Troon.
| |
| |
7 Dus toont ons dit Zyn Goedheid aan: Al-
les is om ons gedaan; Waarom de Christen-
heid nu juicht, En Hem voor Eeuwig dank
| |
Het Oude Lied Een Kindeken zoo lovenswaard. In beeteren Rym.
XVI. Lied.
1. 't Hoogst lovenswaardig Wonder-
Kind, Kwam nederig op Aarde; Des Hoog-
sten Zoon heeft ons bemind, De Hemel
| |
| |
pryst Zyn waarde: Zoo niet dit Kind gebo-
ren waar, Verloren gingen w' allegaâr; Hy
wild' als Borg zich stellen Voor ons, ô welk
zalig Lot! Mensch geworden Zoon van God
Laat ons de hel nooit kwellen.
2 Dees dag geeft ons tot vreugde stof, Men
roem den God der Goden, Nu Christus zich,
uit 't Hemelhof, Aan ons heeft aangeboden;
O Weldaad die geen weerga heeft, O Gunst
die ons de Godheid geeft Een Knegt is Hy
| |
| |
geworden, Dat wy wierden eeuwig ryk, Werd
Hy ons geheel gelyk, En trad in 's Men-
3 Zeg dan ook dank ô Christenheid Oprecht
aan Gods Genade, Smeek dat de Hemelma-
jesteit, Ons schild zy vroeg en spade, En
van de dwaalleer ons bewaar, Die steeds de
Ziel brengt in gevaar, Hy wil de schuld ver-
geeven; Heilig en Drieëenig Heer! Sterk 't Ge-
loove meer en meer, Laat ons in vreede leeven.
| |
| |
| |
Christus Genaderyke Geboorte, en Derzelver Heilryke Vruchten: Of Zyne Lichaamelyke voor, en Zyne Geestelyke Geboorte in, ons. Uit Lucas II:1-15.
XVII. Lied.
Op vorige Wyze.
1. Augustus, die, door kryg en raad,
Het Rooms Gebied hielp styven, Beval, dat
ieder, in zyn staat, Zich op zou laten schry-
ven. 't Gebod werdt niet zo ras gehoord,
Of ieder moest naar 's Keizers woord Zich
naar zyn Stad begeven, Om als schuldig On-
| |
| |
derdaan Die in 's Keizers gunst zou staan,
Zyn Naam te zien beschreven.
2 Men zag Herodes 't Joodsche Land Als
Koning toen regeeren, Schoon Hy, aan Caesars
eed verpand, Zich zelv' zag overheeren.
Het Vorstlyk Woord had alzins klem, Des
Joseph trok naar Bethlehem, Uit Davids
Stam gesprooten, En Maria, in den Echt,
Aan dien Joseph toegezegt, Volgd' ook haar
| |
| |
3 Thans kwam de tyd, dat zy den Held,
Haar Grooten Zoon, zou baaren, Dien God
ons gunstig heeft besteld, Om 't heil ons te
verklaaren, Die Groote Heer van 's Hemels
Troon, Werd dus Marias Wonder Zoon, Hy
wild' op Aarde leeven, 's Hoogsten Zoon,
en 't Hoogste Goed, Werd gelyk ons Vleesch
en Bloed, Om Zaligheid te geeven.
4 Het Herdertal op 't Veld verspreid Dat
's Nachts het Vee bewaarde, Vernam des
| |
| |
Heeren Majesteit, Een Engel kwam op Aarde,
Hy trad tot by hun tent op 't Veld, Hun hart
werd door den schrik bekneld, Wie zou dit
niet doen duchten? Wyl de Hemel Heer-
lykheid Zich rontom hen had verspreid, Daar
5 Vrees niet, (dus sprak de Hemel Geest)
Maar juich in Uwe harten, God is Uw hulp
en troost geweest, Hy heelt Uw bittre smar-
ten; Die vreugd is yder een bereid Die regt
| |
| |
gelooft tot Zaligheid, Want Dien God had
verkooren Tot het heil van 't Aardsch Geslacht,
Jesus Christus, lang verwagt, Is thans als
6 Gaa in de Stad, en daar zult Gy In doe-
ken zien gewonden, Hem, schoon Hy zon-
der sieraad zy, Die weg neemt al Uw Zon-
den. Terstond kwam uit den Hemel neêr
Een schaar van Eng'len, die den Heer,
Toejuichte boven allen, Vrede zy in 't
| |
| |
't gantsche rond, God toont 't Menschdom
deser stond Een gunstryk welgevallen.
7 O Jesus Christus, tot Uw lof Zy steeds
van ons gezongen; Wyl Gy, gedaalt uit 't
Hemelhof, Hebt dood en hel bedwongen.
Kom Jesus, kom in myn gemoed, Het zy
Uw Krib, myn hoogste goed: Ach wil het,
ô myn Koning, Onuitputbre Leevensbron,
God en Mensch, myn schild, myn Zon,
| |
| |
8 Verlicht my gantsch, kom woon in my,
Word in m' op nieuws geboren, Dat 'k naar
Uw Beeld herschapen zy, 't Welk van ons was
verloren. Dat nooit myn Ziel ontbloot mag
zyn Waarachtig Licht, van Uwen schyn,
Laat my steeds goed bezinnen, Dat ik myn
gantschen Leevenstyd, U vuurig, en met allen
vlyt Myn' Naasten, mag beminnen.
| |
| |
| |
De Lofzang der Engelen. Uit Lucas II: vs. 14.
XVIII. Lied.
1. Den Hoogen God alleen zy eer, En
dank voor zyn genade: Wy zyn nu niet be-
kommert meêr Door angst of vrees voor
schaade: God heeft in ons zyn hoogsten lust:
't Is vree! Zyn gramschap is gebluscht, De
2 Wy danken Hemelmajesteit, Die, naar
| |
| |
Uw wil en werken Bestuurt, 't geen Gy van
eeuwigheid Besloot aan ons te schenken.
Gantsch onbegrenst is Uwe Magt, 't Gaat
alles naat 't Uw Raad bedagt: Wel ons by
3 O Jesus, Eengeboren Zoon Des Vaders,
wil ons hooren: Breng ons als Voorspraak
voor den Throon Van God; wy zyn verloo-
ren. O God en Heer, O Heilig Lam, Ach
dat ons smeeken tot U kwam, Heb deernis
| |
| |
4 O Heil'ge Geest, Gy Hoogste Goed, Die
troost in smart kund schenken. Ons die ver-
lost zyn, toch behoed, Wil Satans krachten
krenken. Wy zyn bevryd door Jesus dood:
Blyf ons een toevlugt in den nood, Waar op
| |
| |
| |
XIX. Lied.
Voize Psalm XXXVI.
1. God lof, de tyd reeds lang verbeid,
't Begin van onze Zaligheid En redding is
gekomen: Des Vaders eeuwig eenig Kind, Die
met het Menschdom zich verbindt, Heeft 't
vleesch nu aangenomen. In Bethlehem, in
Davids Stad Is hy, gelyk reeds Micha hadt
Voorzegt, als Mensch geboren. Ogroot geluk!
was dit niet waar, Het gantsche Mensdom
| |
| |
ging te gaar ln eeuwigheid verlooren.
2 Zyn groot gebrek, Zyn arm bestaan,
Brengt ons den grootsten rykdom aan: In
Hem zyn wy geborgen. Had Adam ons
gebragt in nood, En door zyn schuld van heil
ontblood, Die Borg wil voor ons zorgen.
Beschouw Zyn slechte windels niet, Of 't dwaas
vernuft zich daar aan stiet, Die d'Uit-
verkoornen teeder Bemind, de Heerscher
van 't heelal, Die Held, ligt in een beesten-
| |
| |
stal, En in een Kribbe neder.
3 Ja Hy die is des Vaders Woord, De
Hooge God wien 't Al behoord, Op Wien
wy vast vertrouwen: Kom, gantsche Wae-
reld, kom hier by, Hier kund gy, dat God
gunstig zy En vol genaad', aanschouwen.
Zyt welkom Driemaal waarde Gast, Zyt wel-
kom Drager van myn last, Myn
Licht, myn Troost, myn Leeven; Wat zal
ik Hooge Majesteit, Myn zalig deel uit
| |
| |
dankbaarheid, Voor U ten offer geeven.
4 'k Geef U my zelven, neem my aan, Wil
deeze gift, toch niet versmaan: Kan ik iets
anders geven? Gy, die 't heeläl hebt voort-
gebragt, 't Geringe offer niet veracht
O Springbron van myn leeven. Dat Gy dan
aan myn Ziel verschynn', Laat zy U Heer
een rustplaats zyn, Kom tot my Hemel-
koning, Roei uit myn hart all' ydelheid, Ik
heb het, door Uw Geest, bereid U tot een
| |
| |
|
|
Auteursrechtvrij
